* azərbaycan dilinin orfoqrafiya lüğətində mövcuddur
* Sözün müxtəlif mətnlərdə yazılışı.
Sözün tezliyi - sözün mətnlərdə hansı tezliklə rast gəlinmə göstəricisidir. Bu rəgəm 1 000 000 söz arasında sözün neçə dəfə meydana gəlməsini göstərir.
2002 | ••••••••••••••••••• | 68.52 |
2003 | •••••••••••••••••••• | 73.23 |
2004 | ••••••••••••••••• | 60.64 |
2005 | •••••••••••••••• | 58.03 |
2006 | ••••••••••••••••• | 59.01 |
2007 | •••••••••••••• | 50.74 |
2008 | ••••••••••••••• | 51.89 |
2009 | ••••••••••••• | 45.76 |
2010 | •••••••••••• | 42.57 |
2011 | ••••••••••••• | 47.10 |
2012 | ••••••••••••• | 46.47 |
2013 | •••••••••• | 36.03 |
2014 | ••••••••••• | 38.44 |
2015 | ••••••••••••••• | 51.55 |
2016 | •••••••••••••••••• | 63.86 |
2017 | •••••••••••••• | 50.56 |
2018 | •••••••••••••••• | 56.18 |
2019 | ••••••••••••••••• | 61.76 |
2020 | ••••••••••••••••• | 59.94 |
1 [yun.] 1. bax xasiyyət. Zeynalda xudkam bir sənətkar xarakteri vardı. S.Hüseyn. Mahnı xalqın milli xarakterini canlı surətdə ifadə edən böyük bir ilham məhsuludur. Ə.Bədəlbəyli. 2. ədəb. inc. Tip, surət, obraz. M.F.Axundzadənin komediyaları böyük ictimai məsələləri əhatə edən, komik planda ictimai xarakterlər yaradan klassik komediya əsərləri idi. M.İbrahimov. 3. Mahiyyət, keyfiyyət, xüsusiyyət. Yer səthinin xarakteri. 4. Xaraktercə şəklində – xarakterinə görə; xasiyyətinə görə, mahiyyətinə görə; xasiyyətcə, mahiyyətcə. “Atabəylər” dramında gərgin hadisələrlə yanaşı, xaraktercə bir-birinə zidd olan obrazlar da nəzəri cəlb edir. M.İbrahimov.
Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti / xarakter2 sif. [yun.] bax səciyyəvi. Xarakterik cəhət. – Qlier Azərbaycan mövzusunda [“Şahsənəm”] opera yaradarkən folklorumuzun bütün melodiya zənginliyindən istifadə edə bilməmiş, Azərbaycan musiqisinin lad, vəzn və nüanslarının bütün xarakterik xüsusiyyətlərini öyrənə bilməmişdir. Ü.Hacıbəyov.
Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti / xarakter1 сущ. характер: 1. совокупность определяющих свойств, отличительная особенность. Landşaftın xarakteri характер ландшафта, xəstəliyin xarakteri характер заболевания, inkişafın xarakteri характер развития, təsadüfi xarakter daşımaq иметь (носить) случайный характер, məcburi xarakter обязательный характер, davamlı xarakter затяжной характер, hadisələr ciddi xarakter aldı события приняли (приобрели) серьезный характер 2. лит. образ, содержащий типичные, обобщённые черты какой-либо группы людей. Xarakterlər komediyası комедия характеров, xarakterlər olduqca canlı təsvir olunmuşlar характеры изображены с поразительной живостью 3. см. xasiyyət
Azərbaycanca-rusca lüğət / xarakter2 [yun.] характер (1. кил. xasiyyət; 2. лит. иск. тип, образ, сурет; 3. хсусият, ери; тегьер; 4. xaraktercə характердиз киликай; хесетдиз килигай; тегьердиз килигай).
Azərbaycanca-ləzgicə lüğəti / xarakter\ – bir obyektin, bir fərdin özünə xas strukturu; insanın sabit psixi xüsusiyyət-lərinin məcmusu. Bu xüsusiyyətlər onun genetik xüsusiyyətlərin-dən asılıdır. Həyat şəraiti ilə əlaqədə və onun təsiri altında realla-şır. Xarakter insanın xasiyyətinin anlamını da verməkdədir. Bəzən isə hər iki məfhumu bir-birindən ayırırlar: misal üçün, insanın xarakteri və xasiyyəti; yaxud insanın xarakterik xüsusiyyətləri. Xarakter elə bir məfhumdur ki, o demək olar ki, insanın həm daxili dünyasını, həm də zahiri xüsusiyyətlərini özündə cəm edir və insan haqqında müəyyən təsəvvür yaradır.
Fəlsəfə terminlərinin izahlı lüğəti