* azərbaycan dilinin orfoqrafiya lüğətində mövcuddur
* Sözün müxtəlif mətnlərdə yazılışı.
1 sif. [fars. xoş və ər. xasiyyət] Xoş, yumşaq, mülayim, yaxşı xasiyyəti olan. Xoşxasiyyət adam. – [Fərman] həm yaraşıqlı, həm bacarıqlı, həm də xoşxasiyyət adamdı. M.İbrahimov. O, mehriban, gülərüzlü; Xoşxasiyyət bir nənədir. M.Dilbazi. Ələddinin həyat yoldaşı Qızxanım da əri kimi xoşxasiyyət, üzügülər bir qadın idi. H.Seyidbəyli.
Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti / xoşxasiyyət2 f. və ə. gözəl xasiyyəti, yaxşı təbiəti olan.
Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında işlənən ərəb və fars sözləri lüğəti / xoşxasiyyət2 XOŞXASİYYƏT (xasiyyəti gözəl olan) O, füsunkar, şirindil, xoşxasiyyət bir qız idi (Y.Şirvan); XOŞƏHVAL Qəlbi məhəbbətli, xoşəhval kişi; Ağzı dualı, qoca baqqal kişi! (M.Ə.Sabir); XOŞMƏZAC (kl.əd.) Bu yerin xəlqi cümlə zirək olur; xoşzaban, xoşməzac göycən olur (S.Ə.Şirvani); MUNİS Bir nəfər munis yoxkən yanında; Gəldi hüzuruna axund aramla (M.Rahim); MÜLAYİM Qaçay fikirləşirdi ki, Sahibov onu hətta ölümə də göndərsə, o yenə bax beləcə, tələsə-tələsə gedər. Axı rəis yumşaqürəkli, mülayim, qayğıkeş adamdır (İ.Məlikzadə).
Azərbaycan dilinin sinonimlər lüğəti / xoşxasiyyət1 добронравный, беззлобный, незлобивый, обходительный, с мягким характером
Azərbaycanca-rusca lüğət / xoşxasiyyət2 прил. добрый, добронравный (отличающийся порядочностью, скромным поведением, мягким характером)
Azərbaycanca-rusca lüğət / xoşxasiyyət1 sif. bon, -ne ; ~ insanlar braves gens m pl ; ~ adam bon diable m ; bon enfant m
Azərbaycanca-fransızca lüğət / xoşxasiyyət