* azərbaycan dilinin orfoqrafiya lüğətində mövcuddur
* Sözün müxtəlif mətnlərdə yazılışı.
1 1. Qaba, kobud; sevgisiz. 2. Fərsiz. (“Koroğlu” dastanının lüğəti) Dialektlərdə satqın, çirkin mənasında da işlənir. Bu sözə “Kitabi-Dədə Qorqud”da xoyrad şəklində rast gəlinir. Mislin yoxdur, qızıl güldən təzəsən, Yer hay, məlum, təzəsən, broy! Sənə xoryat əli dəydi, sol sonam! Bol, broy, broy! (M.Elyas. “Nəğmələr kitabı”)
Azərbaycan dastanlarının leksikası / xoryat2 1. Satqın. 2. Çirkin. Bülbüləm, dala qonaram, Zərgərəm, gümüş yonaram, Ha bu dərdə mən yanaram, Xoryat söz məni dağladı. (“Abbas və Gülgəz”) * Mina xanım desin inan, Dərdimə tapılar dərman. Möhnətini elə pünhan, Bilməsin xoryat, ağlaram! (“Şəmşir və Sənubər”)
Azərbaycan dastanlarının leksikası / xoryatI (Ağdam) satqın. – Ə:, nə xoryat adammış, gedif Qaracadan sədriyə şikə:t eliyif II (Ağdam, Balakən) çirkin, kifir. – Yox ə:, xoryatın biridi, sir-sifətinnən zəhrimar yağır (Balakən)
Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti.