* azərbaycan dilinin orfoqrafiya lüğətində mövcuddur
* Sözün müxtəlif mətnlərdə yazılışı.
1 sif. və is. 1. Vaxtını meyxanalarda, işrətxanalarda, sərxoşluqda keçirən, əlinə keçən pulu keyfə, içkiyə, eyş-işrətə xərcləyən adam; əyyaş. Xərabati adam. – Şikəstə Abbasam, xərabatiyəm; Könül, heç görmədim abadan səni. “Abbas və Gülgəz”. 2. məc. Pul, şey qədri bilməyən, laübalı adam haqqında. [Kişi:] Yoxsa onların bir anası var ki, bir xərabatinin biri, ac qurdun biri! S.Rəhimov.
Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti / xərabati2 ə. vaxtını meyxanalarda keçirən adam; əyyaş, səfil.
Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında işlənən ərəb və fars sözləri lüğəti / xərabati1 I прил. устар. трактирный II сущ. гуляка, кутила (тот, кто любит веселиться, развлекаться, шумные попойки и т.п.)
Azərbaycanca-rusca lüğət / xərabati