yalın sözü azərbaycan dilində

1 sif. 1. Çılpaq, açıq, heç bir şeylə örtülü olmayan. Ayaqları yalın (ayaqqabısız). – [Uşaqların] yalın ayaqları dizlərinədək palçığa batmışdı. Çəmənzəminli. 2. Boş, heç bir şeysiz. [Firidun:] …Biz heçdən bir şey yaratmalı, yalın əllərlə zindanları, zəncirləri qırmalıyıq. M.İbrahimov. ◊ Yalın qılınc – sıyrılmış, qınından çıxarılmış (qılınc). Yalın qılıncları ilə onların səflərinə həmlə edib ol gün axşam olunca cəng elədilər. “Dərbəndnamə”.

1 1. Yalım forması da olub. “Отвесной”, “крутой” mənasını əks etdirib. Yal bu­rada “lüt” (sürüşkən, şumal, hamar) deməkdir. Yalçın sözü ilə qohumdur. 2. Yalan sözü ilə kökdaşdır, mənası olmayan deməkdir. Əliyalın - əlində silahı olmayana deyirik. Qaqauzlarda yalanayaq sözü ruscaya босиком kimi tərcümə olunub. Onlarda yannış (bizdə yanlış) “səhv” deməkdir, yansıla (bizdə: yamsıla) “orijinal olmayan” deməkdir. Deməli, yalın, yalan, yanlış, yamsıla sözləri kökdaş olub. Anadolu türkləri paltarsız(lüt) adama yalıncaq (M.Kaşğaridə bu söz yalıntaq kimi verilib) deyirlər. (Bəşir Əhmədov. Etimologiya lüğəti)

1 çılpaq — açıq — lüt

2 boş

3 yalın bax çılpaq 1

1 YALIN – GEYİMLİ Yalın ayaqları dizlərinədək palçığa batmışdı (Çəmənzəminli); Tirmə şal geyimli, qara saçlılar; Hər tərəfə zər nişanlar dolanır (Aşıq Ələsgər).

1 обнаженный, голый

2 прил. обнажённый, оголённый, голый, нагой: 1. не прикрытый одеждой (о части человеческого тела). Yalın ayaqlar голые ноги, yalın çiyinlər обнажённые плечи, yalın kürək голая спина 2. ничем не закрытый (о предметах). Yalın qılınc обнажённый меч, yalın döşəmə голый (незастланный) пол 3. лишённый растительного покрова. Yalın dağlar голые горы, yalın ağaclar оголённые деревья, yalın qayalar голые скалы 4. без всяких орудий, приспособлений. Yalın əllə голыми руками

1 I. s. bare, naked; (yəhərsiz at) bareback, barebacked; ~ (yəhərsiz) at a barebacked horse; ~ ayaqlar bare feet; ~ qıçlar bare legs; ~ qılınc naked sword; ~ dağlar bare mountains; ~ əllə with one’s bare hand II. z. bareback; atı ~ (yəhərsiz) minmək to be* a bareback rider, to ride a horse bareback

1 sif. nu, -e ; ~ ayaqlar pieds m pl nus

1 прил. 1. кьецӀил, ахъа, затӀни алачир (мес. кӀвачӀер); 2. ичӀи, буш, затӀни авачир (мес. гъилер); ** yalın qılınc кьецӀил тур, къакъарай акъуднавай тур (къилинж).

1 yalın