* Sözün müxtəlif mətnlərdə yazılışı.
1 təql. Ağac və s. kövrək şeylərin sınmasından və ya bir-birinə toxunmasından hasil olan səs. // zərf Şaqqıltı ilə. [Oğlan] daş-qaşı bir-bir ehtiyatla götürüb yanından sallanan qiymət kağızını nəzərdən keçirdi, sayğacdakı dənələri şaqqaşaq tərpətdi. S.Rəhimov. Küçədə adam artırdı. Kitabsatan vəziyyəti belə gördü, tez qıfılı əlinə aldı, qapılarını şaqqaşaq çəkib bağladı. Mir Cəlal.
Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti / şaqqaşaq1 I нареч. с шумом, с грохотом. Şaqqaşaq qaynamaq клокотать (кипеть с шумом); şaqqaşaq salmaq шуметь, грохотать II сущ. шум, грохот; клокотание (бурление, шумное кипение)
Azərbaycanca-rusca lüğət / şaqqaşaq1 təql. чӀакьракь, чӀвякьрякь, пӀакьракь (ттар ва я мс. кеврек затӀар хадамаз ва я сад-садахъ галукьдамаз акъатдай ван); // нареч. чӀвякьрякь ацалтна; швехъашвехъ.
Azərbaycanca-ləzgicə lüğəti / şaqqaşaq