şıltaq sözü azərbaycan dilində

1 1. is. Mənasız tələb, iddia, arzu, istək. Vəliqulu da başlayıb şıltağı və davamərəkəni. C.Məmmədquluzadə. [Əlyarov:] Hər yoldan ötənin şıltağından ötrü biz adamlarımızı çölə tökə bilmirik ki? M.Hüseyn. // sif. Daim şıltaqlıq edən, şıltaqçı. Dürdanə xanımın qızı Sonanı da, o baş çıxarmadığı şıltaq qızı da indi Qadir görmək istəmirdi. Ə.Əbülhəsən. // Ağlayıb-qışqırmaqla öz istəyindən əl çəkməyən; inadcıl, inad, tərs. Şıltaq uşaq. // Kefsizlik, ağrı və s. səbəblər üzündən uşaqlarda ağlamaq və ya çığırmaq şəklində təzahür edən narahatlıq, əsəbiyyət halı. [Atabala] bu çocuğun nazını çəkir, hər şıltağına dözür. A.Şaiq. □ Şıltaq etmək (eləmək) – 1) ağlamaqla narahatlığını bildirmək. Balaca uşaqlar gecə yatmayıb şıltaq eləyəndə, anaları istəməyiblər şirin yuxudan ayılıb uşağa süd versinlər. C.Məmmədquluzadə; 2) məc. Naz eləmək, özünü ərköyün kimi aparmaq. Qız çox şıltaq edəndə Bülənd ona nəsihət edərdi. Ə.Əbülhəsən. 2. sif. məc. Dəyişkən, qərarsız, sabit halda olmayan, gözlənilmədən dəyişən. Şıltaq dəniz. Şıltaq hava. – Necə sakitcə, baxır gör, necə şıltaq Xəzərim; Başqa aylardasa hər dalğası bir dağ Xəzərim. S.Rüstəm.

1 Şılta feilindən düzəlib. Şılta isə mənbələrdə rus dilinə придраться kimi tər­cümə olunub. Şıltaq (dara-q qəlibi üzrə yaranıb) “fürsətdən istifadə edərək istə­yi­nə nail olmaq cəhdi” kimi açıqlanıb. (Bəşir Əhmədov. Etimologiya lüğəti)

1 dəcəl — nadinc — şit

2 naz — kef

3 dəyişkən — qərarsız

4 oynaq — şux

5 ŞILTAQ Ata-anasının bircəsi olduğuna baxmayaraq, Ayaz şıltaq və ərköyün deyil, üzüyoladır, mülayimdir (M.İbrahimov); QALLI Ziba nimtənəli, tikmə köynəkli; Gözləri qəmzəli, qallı sənəm, gəl (Xəstə Qasım); ŞİT Yavər onun Mədinəyə dikilmiş gözlərini, şit hərəkətlərini görüb, bayağı, haqq-say itirən adam olduğunu duyurdu.. (M.İbrahimov).

1 ŞILTAQ – SAKİT Xəyalat qucaqladı hər şıltaq dalğasını (S.Rüstəm); Kislovodskda səhər açılanda hava sakit və aydın idi (M.İbrahimov).

1 1. каприз, прихоть; 2. капризный, прихотливый;

2 I сущ. 1. каприз: 1) необоснованное, своенравное желание, прихоть, причуда. Onun şıltağı üzündən belə oldu так получилось из-за его капризов 2) упорное требование осуществить такое желание; прихоть ребёнка, проявление упрямства, сопровождаемое криком, плачем и т.п. Uşaqların öz şıltağı olur у детей бывают свои причуды 2. капризник, капризница 3. привередник, привередница II прил. 1. капризный: 1) своевольный, своенравный, с постоянными капризами. Şıltaq təbiətli qız девочка капризного нрава (с капризным нравом), şıltaq adam капризный человек, şıltaq uşaq капризный ребёнок 2) выражающий каприз. Şıltaq səs капризный голос, şıltaq bir əda ilə cavab vermək отвечать капризным тоном 3) полный неожиданных перемен, случайностей; непостоянный, неустойчивый. Şıltaq hava капризная погода, şıltaq qış капризная зима, şıltaq Xəzər капризный Каспий 4) требующий особых условий, особого умения и тонкости в обращении, в уходе. Şıltaq bitki капризное растение, şıltaq torpaq капризная земля 2. привередливый (слишком разборчивый, прихотливый, такой, которому трудно угодить)

1 s. capricious, whimsical, naughty; ~ uşaq naughty child

1 sif. capricieu//x, -se, fantastique ; changeant, -e ; instable ; ~ uşaq enfant m capricieux ; Bakının ~ havası temps m changeant de Bakou

1 1. сущ. манасуз тӀалаб, мурад, рикӀе акьур (рикӀиз кӀан хьайи) затӀ; 2. прил. шиндакь, шиндакьдай, нигънигъ, терс, инадкар (мес. аял); şıltaq etmək (eləmək) шиндакь авун а) шиндакьун, шехьуналди вичин нарагьатвал къалурун; б) пер. наз авун, вичи-вич харуз тухун; 3. прил. пер. дегиш жедай, къарарсуз, гьамиша сад хьиз тушир (мес. гьуьл, гьава).