* azərbaycan dilinin orfoqrafiya lüğətində mövcuddur
* Sözün müxtəlif mətnlərdə yazılışı.
Sözün tezliyi - sözün mətnlərdə hansı tezliklə rast gəlinmə göstəricisidir. Bu rəgəm 1 000 000 söz arasında sözün neçə dəfə meydana gəlməsini göstərir.
2002 | ••••••••••••••••••• | 92.51 |
2003 | •••••••••••••••••••• | 98.81 |
2004 | •••••••••••• | 55.92 |
2005 | ••••••••••••• | 63.43 |
2006 | •••••••••• | 45.72 |
2007 | •••••••••••• | 55.18 |
2008 | ••••••••••• | 53.35 |
2009 | ••••••••• | 43.52 |
2010 | ••••••••• | 42.75 |
2011 | •••••••••• | 48.64 |
2012 | ••••••••• | 44.23 |
2013 | •••• | 17.21 |
2014 | •••••• | 25.91 |
2015 | •••••••• | 37.77 |
2016 | •••••••• | 36.62 |
2017 | •••••• | 25.53 |
2018 | ••••••••• | 42.85 |
2019 | ••••••• | 33.38 |
2020 | ••••••••• | 40.45 |
1 sif. 1. Hörmətli, ehtiramlı, sayğılı, vüqarlı, şanlı. Müəllim adı şərəfli addır. – Adın şərəflidir sənin, ey qadın; Dahilər anası çağrılır adın. S.Vurğun. 2. Hörmət, şərəf, şan-şöhrət gətirən, iftixar doğuran. Şərəfli iş. Şərəfli əmək. Şərəfli zəhmət.
Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti / şərəfli2 ŞƏRƏFLİ (şərəf sahibi), ŞANLI [Muxtar bəy:] Mənim nəslim şanlı, şərəfli Turanın cahangiri Teymur xanın nəslindəndir (S.S.Axundov); MÜŞƏRRƏF Mirzə Hüseyn: Müşərrəf oldular? Yaxşı ki, bu səfər tez qurtardı (S.Rəhman); VÜQARLI.
Azərbaycan dilinin sinonimlər lüğəti / şərəfli1 ŞƏRƏFLİ – BƏDNAM Bu gün ən şərəfli bir gündür bizə (A.Şaiq); Çaqqal var ki, gödən çıxardar, qurdun adı bədnamdır (Ata. sözü). ŞƏRƏFLİ – NAMUSSUZ Döşlərində bu günün şərəfli ulduzu var (S.Rüstəm); Qoy o bilməsin ki, dünyada hələ; Vicdansız, namussuz atalar da var (C.Novruz).
Azərbaycan dilinin antonimlər lüğəti / şərəfli2 прил. 1. почётный. Şərəfli iş почётное дело, şərəfli ad почётное имя, şərəfli vəzifə почётная миссия, почётная обязанность 2. почтенный. Şərəfli babalar почтенные деды 3. славный. Şərəfli ömür yolu славный жизненный путь
Azərbaycanca-rusca lüğət / şərəfli1 sif. honorable, honorifique, d’honneur ; ~ peşə profession f honorable
Azərbaycanca-fransızca lüğət / şərəfli1 прил. шерефлу (1. гьуьрметлу, баркаллу (мес. тӀвар); 2. гьуьрмет (шереф, тӀвар-ван) гъидай, вичелди дамахиз жедай; мес. кӀвалах).
Azərbaycanca-ləzgicə lüğəti / şərəfli