* azərbaycan dilinin orfoqrafiya lüğətində mövcuddur
* Sözün müxtəlif mətnlərdə yazılışı.
Sözün tezliyi - sözün mətnlərdə hansı tezliklə rast gəlinmə göstəricisidir. Bu rəgəm 1 000 000 söz arasında sözün neçə dəfə meydana gəlməsini göstərir.
2002 | •••••••••••••••• | 3.43 |
2003 | •••••••• | 1.57 |
2004 | •• | 0.34 |
2006 | •••••••••• | 2.03 |
2007 | •••••••••••••••••• | 3.81 |
2008 | ••••••••••• | 2.19 |
2009 | •••••••••••• | 2.40 |
2010 | ••••••••••••••••••• | 3.90 |
2011 | •••••••••••••• | 2.83 |
2012 | •••••••••••••••••• | 3.79 |
2013 | ••••••••• | 1.90 |
2014 | •••••••••••• | 2.40 |
2015 | •••• | 0.68 |
2016 | •••••••• | 1.56 |
2017 | ••••••• | 1.30 |
2018 | ••••••••••••• | 2.70 |
2019 | •••••••••••••••••••• | 4.31 |
2020 | ••••••••••••••• | 3.18 |
1 is. [ər. əsli yun.] 1. Sünni ruhanilərinə verilən ləqəb. Oğlan evi əfəndidən, molladan və s. qohum-əqrəbadan bir dəstə camaat dəvət edib, qız evinə nikaha gedəcəkdir. R.Əfəndiyev. Dəng eyləmə məni, artıq qalmamış; Ehtiyacım cənnətə, əfəndi! Ə.Cavad. Əlac yoxdur əfəndidən, molladan; Həqiqətin binasını axtarın. Molla Cümə. 2. Keçmişdə: hörmət üçün oxumuş adamların, ruhanilərin adlarına qoşulan söz. // Keçmişdə: hörmətlə müraciət. Nağıl demirəm, əfəndim, hekayə deyirəm. N.Nərimanov. [Rza bəy:] Əfəndilər, bir də cavab verməyəcək olsanız, bu mübhəm sükutunuzu kəndim üçün böyük bir həqarət ədd edəcəyəm. Ü.Hacıbəyov. // Türk ziyalısına müraciət. İlk dəfə gördüyü əfəndinin … danışıq ədası, yerişi, baxışı çox qəribə, qeyritəbii və gülməli göründü. M.Hüseyn.
Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti / əfəndi1 Yunanca “ata”, “cənab” deməkdir. (Bəşir Əhmədov. Etimologiya lüğəti)
Azərbaycan dilinin etimologiya lüğəti / əfəndi1 сущ. эфенди: 1. титулование суннитских духовных лиц 2. вежливая форма обращения к грамотным лицам 3. устар. вежливая и официальная форма обращения к мужчине. Siz haqlısınız, əfəndim вы правы, мой эфенди
Azərbaycanca-rusca lüğət / əfəndi1 [ər. əsli yun.] сущ. эфенди (1. суьнни руьгьанийриз лугьудай лакӀаб; 2. виликра: гьуьрмет патал кӀелай ксарин, руьгьанийрин ва мс. тӀварцӀихъ акална ва я абурув рахадамаз лугьудай гаф).
Azərbaycanca-ləzgicə lüğəti / əfəndiər., əsli: yunan 1. Oxumuş adamların, ruhanilərin adlarına qoşulan söz. 2. Ümumiyyətlə, hörmət bildirmək üçün işlənir. (“Koroğlu” dastanının lüğəti) Əfəndi cəld ayağa qalxdı. Qələm-davatını götürüb, bir əlində imanı, bir əlində tumanı düşdü Koroğlunun yanına. (“Koroğlunun İstanbul səfəri”) * Əyri qılınc mənim püşdü pənahım, Axtarıram səni bu gün, əfəndim! Çəkib qopardaram bədəndən boynun, Qoymam qala novcavanın, əfəndim! (“El aşıqları”)
Azərbaycan dastanlarının leksikasıağa, cənab; Türkiyədə müraciət forması (yun. "aupentis" sözünün türk dilində dəyişdirilmiş forması).
Azərbaycan kişi adlarının izahlı lüğəti