* Sözün müxtəlif mətnlərdə yazılışı.
ər. əhval, fars. pürsan – soruşma Əhvallaşma, hal-əhval tutma. (“Koroğlu” dastanının lüğəti) Koroğlu dedi: – Çənlibel qoruqçusuyam. Bolu bəy sevindi ki, yaxşı oldu. Bundan əhval-pürsan olub Çənlibeldən bir az xəbər tutaram. (“Koroğlu ilə Bolu bəy”) * İşdən əhval-pürsan olanda Əhməd tacirbaşı özü Koroğlunun necə fənd gəlib, onları aldatmağına afərin dedi. (“Koroğlunun Bayazid səfəri”)
Azərbaycan dastanlarının leksikasıərəb. əhval, fars. pürsan – soruşma Əhvallaşma, hal-əhval tutma. Söz tamama yetən kimi Şah Abbas cəlladları dayandırdı. Nəcəf xanı öldürmədi. Nəcəf xandan əhval-pürsan oldu. Nəcəf xan bütün əhvalatı, mən sizə nağıl eliyən kimi, ona nağıl elədi. (“Nəcəf və Pərzad”) * Görək Mustafa ondan nə cür əhval-pürsan olur, Qurbani nə cür cavab verir. (“Qurbani”) * Becan aşıqdan əhval-pürsan olanda Pəri xanım başını kəcavədən çıxardıb gördü nə... Abbas quyunun başındadı. (“Abbas və Gülgəz”)
Azərbaycan dastanlarının leksikası