* Sözün müxtəlif mətnlərdə yazılışı.
1. Məhşər günü yenidən diriləcək insanların öz əməllərinə dair haqq-hesab vermək üçün toplaşacaqları yer, meydan. 2. Qiyamət; qalmaqal. Abbas deyər: cism nədi, can nədi, Ərəsətdə gəda nədi, xan nədi, Zülmkar padşaha din, iman nədi, Qoyubsan küfrnən tac, adam oğlu. (“Abbas və Gülgəz”)
Azərbaycan dastanlarının leksikasıI (Ağdam, Cəbrayıl, Gəncə, Kürdəmir, Zəngilan) daha çox, xeyli. – Buyil ərəsət üzüm var (Ağdam); – Keçən il ərəsət meyvə vardı, bıyıl yoxdu (Zəngilan); – Bu gün ərəsət iş gördüm (Kürdəmir); – Biyil ərəsət buğda var (Cəbrayıl) II (Salyan) qiyamət, qalmaqal. – Ay qız, bacu:n paltarrarına dəgmə, gələr görər, ərəsət qopar
Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti.