* azərbaycan dilinin orfoqrafiya lüğətində mövcuddur
* Sözün müxtəlif mətnlərdə yazılışı.
1 sif. [ər.] Ailəyə mənsub, ancaq ailəyə məxsus, ailəyə aid olan. Ailəvi məsələ. Ailəvi söhbət. Ailəvi qonaqlıq. – [Zübeydə xatun] xəlifə ərinin azğın eyşişrət məclislərində, əlbəttə ki, iştirak edə bilməzdi və … o ərinin məhrəm, ailəvi məclislərindən də qaçınırdı. Ə.Məmmədxanlı. // Zərf mənasında. məc. Səs-küysüz, xəlvəti; başqaların, yad adamların iştirakı və xəbəri olmadan. Məsələni Əvəzlə birlikdə hay-küysüz, səssiz, ailəvi şəkildə həll etməyi qərara alandan sonra, ata düşünürdü. Ə.Vəliyev.
Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti / ailəvi2 ə. ailəyə aid olan, ailə ilə olan.
Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında işlənən ərəb və fars sözləri lüğəti / ailəvi2 I прил. семейный, касающийся семьи. Ailəvi iş семейное дело, ailəvi bayram семейный праздник II нареч. семейно, по-семейному. Məsələni ailəvi həll etmək решить вопрос семейно, işə ailəvi yanaşmaq подходить к делу посемейному
Azərbaycanca-rusca lüğət / ailəvi1 I. s. family; ailəvi adam family man; ailəvi qonaqlıq family party II. z. in domestic surroundings; məsələni ailəvi həll etmək to settle a question in domestic surroundings; ailəvi gəlmək to come* all the family together
Azərbaycanca-ingiliscə lüğət / ailəvi1 [ər.] прил. хзандин, хзандин арада (къене) авай (жедай), хзандиз талукь тир, хзан галаз санал жедай (мес. ихтилат, месэла, мугьманвал); // пер. нареч. ван алачиз, чинеба, дуьздал акъуд тавуна; чпи-чпиз, чарабур галачиз, чарабуруз хабар авачиз, кьилди.
Azərbaycanca-ləzgicə lüğəti / ailəvi