Nasist Almaniyasında homoseksuallıq
Nasist Almaniyasında homoseksuallıq ictimaiyyətin nəzərindən tamamilə uzaqlaşdırılmış və ciddi şəkildə təqib edilmişdir. Veymar Respublikası dövründə çiçəklənən homoseksual subkultura (jurnal və qəzetlər, kafe və barlar, istirahət müəssisələri və tədbirlər) tamamilə məhv edilmişdir. Homoseksual kişilər sistematik olaraq izlənilir və qeydə alınırdı. 1935-ci ildə əhəmiyyətli dərəcədə sərtləşdirilmiş cinayət qanunları kişilər arasında bütün cinsi əlaqəni, hətta birbaşa fiziki təmas olmadan baş verən yaxınlığı da mühakimə edirdi. Və hətta həbs cəzalarını çəkdikdən sonra məhkumlar tez-tez "residiv"in qarşısını almaq üçün "qoruyucu" və ya "profilaktik" həbslər üçün konsentrasiya düşərgələrinə deportasiya edilirdilər. Lesbiyanlar kütləvi təqiblərə məruz qalmasalar da, tez-tez hakimiyyət tərəfindən ayrı-seçkiliyin başqa formaları ilə qarşılaşmışdılar.
Tədqiqatçılar nasist Almaniyası tarixində homoseksualların təqib olunduğu üç dövrü ayırırlar. Birinci dövr 1933-cü ildə nasional-sosialistlərin hakimiyyətə gəlməsi ilə başlayır və əxlaq uğrunda ümumi mübarizə, homoseksual subkulturanın tamamilə məhv edilməsi, aktiv anti-homoseksual dövlət təbliğatı və homoseksuallara qarşı ilk fərdiləşdirilmiş terror hadisələri ilə xarakterizə olunur. İkinci dövr 1935-ci ildə kişilər arasında eynicinsli cinsi əlaqəni cinayət hesab edən 175-ci bəndin sərtləşdirilməsi və onların sistematik cinayət təqibinin başlanması ilə əlamətdardır. Son dövr 1940-cı ildən başlayır və SS, vermaxt və polis üzvlərinə qarşı repressiv tədbirlərin artması, habelə həbsxanadan azad edilmiş bütün homoseksual kişilərin konsentrasiya düşərgələrinə kütləvi deportasiyasının başlanması ilə xarakterizə olunur.
Nasist Almaniyasında intizam polisi
Ordnungspolizei (qısası: OrPo ya Orpo, formasının rənginə görə Grüne Polizei), Nasist Almaniyasının normal polisi.
Nasist Almaniyası dövründə xüsusilə 1936-1945-ci illər arasında Sicherheitspolizei (SiPo) ilə birlikdə rejimin qorunmasında mühüm rol oynamışdır.
Faşistlərin Sovet hərbi əsirlərinə qarşı törətdikləri cinayətlər kontekstində bir çox şəxs Ordnungspolizei üzvləri tərəfindən edam edilmişdir.
Nasist Almaniyasında elm və texnika
Nasist Almaniyasında elm və texnikanın mövqeyi tamamilə partiya göstərişləri və ölkədə yaradılmış siyasi ab-hava ilə müəyyən edilirdi. Dövlət və partiya aparatları, əsasən, cəmiyyətin aşağı təbəqələrindən olan savadlı insanlar hər hansı biliyə xas olan inamsızlıq və qeyri-dost münasibət ucbatından, prinsipcə, elmin tərəqqisinə töhfə vermədilər.
1 may 1934-cü ildə nasist Bernhard Rust ( Rust, Reichs- und preußischen Nazir für Wissenschaft, Erziehung und Volksbildung ) partiya və partiya ideologiya ruhunda elmə rəhbərlik etmək məsuliyyəti daşıyan Elm, Təhsil və Xalq Təhsili Naziri təyin edildi.
Əsasən, aşkar nəticə verən hər hansı bir elm həvəsləndirilirdi. Fundamental elmin əhəmiyyətini nasist Almaniyasının rəhbərləri dərk etmirdilər. Fransanın şimal bölgələrini ələ keçirdikdən sonra dərhal siyasi vəzifələrini (bax: Mein Kampf ) tamamlanmış hesab edən Hitler, 1942-ci ildə tamamlana bilməyən hərbi ehtiyaclar üçün sənayedəki elmi layihələrin müvəqqəti dayandırmağı tapşırdı.
Milli Sosializmin nəzəri əsaslandırılması qeyri-rəsmi olaraq Alfred Rosenberg -in (1922 -ci ildə "NSDAP-ın təbiəti, əsas prinsipləri və məqsədləri" kitabını nəşr etdirən) işi hesab olunur - "XX əsrin mifi" (1930). Bir çox vəzifələr arasında Rozenberq milli sosialist ideologiyası və təhsili üzrə Mərkəzi Tədqiqat İnstitutunun rəhbəri vəzifəsində çalışmışdır (1940-1945). 1918-ci ilin yanvarında Moskva Ali Texniki Məktəbinin (Bauman adına MVTU) birinci dərəcəli diplomla bitirən məzunu kimi o, marksizmin əsasları ilə tanış idi, bütün tarixin bəşəriyyət sinfi mübarizə deyil, irqi nəzəriyyə baxımından hesab edərək lakin onu təhrif etmişdi.
İdeoloji aparatın ən böyük təsirinə məruz qalan humanitar elmlər idi.
