* azərbaycan dilinin orfoqrafiya lüğətində mövcuddur
* Sözün müxtəlif mətnlərdə yazılışı.
1 is. [fars.] köhn. 1. Xalq təbabətində müalicə məqsədi ilə işlədilən küpə, banka, stəkan və s.; həcəmət. □ Badkeş qoymaq (eləmək, salmaq) – xəstə adamın qanını oynatmaq üçün bədəninin müxtəlif yerlərinə banka qoymaq. 2. Dəmkeş, külbə.
Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti / badkeş1 Farsca bad (külək) və keş (çəkən) hissələrindən düzəlib. Həcəmət deyirlər (bu, ərəbcədir). (Bəşir Əhmədov. Etimologiya lüğəti)
Azərbaycan dilinin etimologiya lüğəti / badkeş1 сущ. 1. банка (медицинская); обычно во мн. ч. Soyuqdəymənin birinci dərmanı badkeşdir первое лекарство от простуды – банки 2. диал. рог для высасывания крови 3. см. dəmkeş
Azərbaycanca-rusca lüğət / badkeş1 [fars.] сущ. куьгьн. 1. цӀиб (азарлу сагъарун патал эцигдай банка, истикан ва мс.); badkeş qoymaq (eləmək, salmaq) ципӀер ягъун (эцигун), банкаяр ягъун (мекьи хьанвай азарлудаз); 2. демкеш, гьава ялдай чка.
Azərbaycanca-ləzgicə lüğəti / badkeşf. 1) həcəmət; 2) havasoran boru.
Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında işlənən ərəb və fars sözləri lüğətiI (Gəncə, Qazax, Şuşa, Tərtər) müalicə məqsədi ilə xəstənin kürəklərinə qoyulan banka, stəkan, küpə. – Söyuxdəymənin birimci dərmanı badkeşdi (Gəncə); – Gejə arvad badkeş salmaseydi kürə:mə, işim xarabıdı (Tərtər) II (Şahbuz) həcəmət, xəstədən qan almaq üçün buynuzdan hazırlanan alət. – Badkeş qanı zəli kimi sümürür III (Qazax) divarda daşların və ya kərpiclərin arasına vurulan suvaq. – Öyə badkeş vurdurajam
Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti.