* Sözün müxtəlif mətnlərdə yazılışı.
1 1. zərf Başını aşağı dikmiş halda, başını aşağı salmış halda. Sərdar evlərinin qabağında bir daxmaya girib, səhərdən axşama kimi başıaşağı iynə vurmaqdadır. C.Məmmədquluzadə. 2. zərf Tərsinə dönmüş, baş tərəfi aşağıya çevrilmiş. Stəkanı başıaşağı qoymaq. Başıaşağı durmaq. 3. zərf Getdikcə aşağıya tərəf; mayili, eniş, yuxarıdan aşağı. Başıaşağı gedən yol. Dağdan başıaşağı enmək. 4. zərf Çayda suyun axıb getdiyi tərəfə. Çayla başıaşağı üzdüm. 5. sif. məc. Sakit, dinc, fağır, heç kəslə işi olmayan, ancaq öz işi ilə məşğul olan. Başıaşağı adam. – Səfər doğrudan da qızların xoşuna gələnlərdən deyildi. Fağır, başıaşağı bir oğlandı. Ə.Haqverdiyev. Evlənən kəsbkar, başıaşağı olmalı imiş. Çəmənzəminli. Pəri xanım Rüxsarəni başıaşağı, təmiz bir qız və dünya gözəli bir mələk kimi tanıyırdı. S.Rəhimov.
Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti / başıaşağa1 BAŞIAŞAĞI 1. нареч. кьил агъузна, кьил куьрснавай гьалда; 2. нареч. кьилихъди, кукухъ(ди), терсина; başıaşağı durmaq кьилихъди акъвазун; 3. нареч. виняй-агъуз, кьил агъадалди; dağdan başıaşağı enmək дагъдай виняй-агъуз эвичӀун; // яд фидай патахъ; 4. прил. пер. кьил ччиле авай, секин, фагъир, масадахъ галаз кар авачир, анжах вичин кардал машгъул тир.
Azərbaycanca-ləzgicə lüğəti / başıaşağa