* azərbaycan dilinin orfoqrafiya lüğətində mövcuddur
* Sözün müxtəlif mətnlərdə yazılışı.
1 is. [ər. dürr və fars. danə] 1. İnci (mirvari) dənəsi; inci, mirvari. // Klassik şeirdə: gözəlin dişlərinə işarə. Güləndə dişlərin ağzında, ey can; Sədəf içindəki dürdanəmizdir. Xətayi. Ağzın sədəf, dişlərindir dürdanə; Əcayib cəvahir, ləli sevmişəm. M.P.Vaqif. 2. məc. Çox əziz, sevgili, istəkli övlad mənasında. Balamsan, bir danəsən; Sədəfsən, dürdanəsən; Mən ölsəm sənə qurban; Sən ölmə, bir danəsən. (Bayatı). 3. məc. bax dürr. Canlar tazələnir güftguyindən; Sözünün hər biri dürdanə gərək. Q.Zakir. Sən naz ilə gül ki, sədəfin qiyməti artsın; Göz yaşı kimi incisi, dürdanəsi məndən. Ə.Vahid.
Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti / dürdanə3 ə. və f. 1) inci dənəsi; 2) m. əziz, əziz-xələf.
Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında işlənən ərəb və fars sözləri lüğəti / dürdanə1 Dürr” və dənə (danə) sözlərindən əmələ gəlib. “Dürr dənəsi” deməkdir. Alınma sözdür: dürr” ərəb, danə isə fars mənşəlidir. (Bəşir Əhmədov. Etimologiya lüğəti)
Azərbaycan dilinin etimologiya lüğəti / dürdanə1 сущ. жемчужина: 1. отдельное зерно жемчуга 2. поэт. о зубах, напоминающих жемчуг 3. перен. о любимом ребёнке
Azərbaycanca-rusca lüğət / dürdanə1 I. i. pearl(s); (xırdası) seed-pearls; ~ axtaran (suda) pearl-diver II. s. pearl; ~ boyunbağı pearl-necklace
Azərbaycanca-ingiliscə lüğət / dürdanə1 [ər. dürr və fars. danə] 1. инжидин (мирваридин, жавагьирдин) ттвар (сад); инжи, мирвари; // клас. седеф хьтин лацу, михьи сарариз ишара; 2. пер. гзаф кӀани, азиз, сейли, рикӀ алай велед манада; 3. кил. dürr.
Azərbaycanca-ləzgicə lüğəti / dürdanə