* azərbaycan dilinin orfoqrafiya lüğətində mövcuddur
* Sözün müxtəlif mətnlərdə yazılışı.
1 is. Dəyirmanda un üyütməklə məşğul olan adam. Dəyirmançının şahidi kömbəçi olar. (Ata. sözü). [Qulamhüseyn:] Üstümü unlu görüb adımı dəyirmançı çağırma. M.İbrahimov. // Dəyirman sahibi.
Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti / dəyirmançı2 сущ. мельник (работник на мельнице, мукомол) ◊ üstümüzü unlu görüb, adımızı dəyirmançı çağırmayın не судите о нас по одёжке; çünki oldun dəyirmançı – çağır gəlsin dən, Koroğlu назвался груздем, полезай в кузов
Azərbaycanca-rusca lüğət / dəyirmançı1 сущ. регъуьхъбан; регъуьн иеси; hər kəsin bir dərdi var, dəyirmançının da su dərdi. Ata. sözü вири гъуьруьн, регъуьхъбан цин къайгъудик жеда.
Azərbaycanca-ləzgicə lüğəti / dəyirmançı