etinasız sözü azərbaycan dilində

1 zərf Saymazcasına, saymazyana, fikir vermədən, diqqət yetirmədən, əhəmiyyət vermədən. Etinasız danışmaq. Etinasız cavab vermək. – Qadın olduqca vüqarlı və etinasız bir surətdə gedir və Fəxrəddinin onu təqib edib-etməməsinə diqqət vermirdi. M.S.Ordubadi. Etinasız baxmasın sənə; Divarlarında sükuta dalıb; Qarış-qarış yüksəltdiyin; Binada yaşayanlar. R.Rza.

1 sayğısız — diqqətsiz

2 ETİNASIZ (fikir vermədən, diqqət yetirmədən) Qadır olduqca vüqarlı və etinasız bir surətdə gedir və Fəxrəddinin onu təqib edib-etməməsinə diqqət vermirdi (M.S.Ordubadi); KƏMETİNA Həmişə kəmetina Zeynal bu gecə hər şeyə diqqətlə baxıb, hər bir hənirtiyə mena verməyə başladı (Çəmənzəminli); KƏMMƏHƏL Xubların yaxşısı olmaz kəmməhəl; İşarə edən tək gəlir əlbəəl (Q.Zakir); SAYĞISIZ [Platon:] İştə gördünmü? Sayğısız budala! (H.Cavid).

1 ETİNASIZ – DİQQƏTLİ Yeja onu etinasız dinlədi (S.Vəliyev); Buna görə də başqalarına nisbətən daha çox diqqətli olmalıdır (C.Əmirov).

1 1. невнимательный, пренебрежительный; 2. невнимательно, пренебрежительно;

2 I прил. 1. неблагосклонный: 1) не расположенный к кому-, к чему-л. Etinasız adam неблагосклонный человек 2) выражающий недоброжелательство, неодобрение. Etinasız münəsibət неблагосклонное отношение 2. безучастный, равнодушный: 1) не проявляющий интереса. Etinasız dinləyici безучастный слушатель 2) выражающий отсутствие благосклонности, интереса. Etinasız baxış безучастный взгляд II нареч. 1. неблагосклонно 2. безучастно, безразлично, равнодушно. Etinasız yanaşmaq относиться равнодушно, безучастно к кому-л., чему-л.

1 I. s. inattentive, careless, unfavourable, thoughtless; indifferent; ~ olmaq to be* inattentive / careless / unfavourable; ~ adam inattentive / careless man, indifferent person II. z. inattentively, indifferently, carelessly, thoughtlessly; ~ danışmaq to speak* inattentively / carelessly; ~ görünmək to look inattentive / careless / thoughtless / indifferent

1 1) sif. malveillant,-e, méchant,-e, hostile, désobligeant,-e, indifférent,-e ; ~ olmaq être malveillant,-e pour (və ya envers) qn, être mal disposé,-e ; ~ adam un homme dédaigneux, personne f indifférente ; 2) zərf. indifféremment, avec malveillance, avec méchanceté ; ~ danışmaq parler avec malveillance, dédaigneusement ; ~ görünmək avoir l’air dédaigneux

1 нареч. саймаздаказ, дикъет тавуна, фикир тагана (мес. рахун).

1 ihmalkar, vurdumduymaz