eyibcu sözü azərbaycan dilində

1 is. [ər. eyb və fars. …cu] klas. Hər kəsdə eyib, nöqsan axtaran, hər şeydə irad tapmağa çalışan adam. Key şux! Nədir bu güftügulər? Qılmaq sənə tənə eybculər. Füzuli. Könlünü badəpərəst olmağa mötad edəsən; Eybcu olma, əfəndim, sənə hər an demədim?! Ə.Vahid.

1 I сущ. тот, кто злословит, поносит кого-л.; хулитель II в знач. прил. поносящий, злословящий

1 [ər. eyb və fars. ...cu] сущ. клас. гьар са касдикай айиб (нукьсан) жагъуриз алахъдай кас.