* azərbaycan dilinin orfoqrafiya lüğətində mövcuddur
* Sözün müxtəlif mətnlərdə yazılışı.
Sözün tezliyi - sözün mətnlərdə hansı tezliklə rast gəlinmə göstəricisidir. Bu rəgəm 1 000 000 söz arasında sözün neçə dəfə meydana gəlməsini göstərir.
2003 | •••••••• | 1.97 |
2004 | ••••••••••••• | 3.37 |
2005 | •••••••••••••••••• | 4.72 |
2006 | ••••••••••••••••• | 4.28 |
2007 | •••••••••••••••••••• | 5.29 |
2008 | •••••••••• | 2.44 |
2009 | ••••••••••• | 2.72 |
2010 | •••••••••••••• | 3.45 |
2011 | •••••••••••••• | 3.69 |
2012 | ••••••••••••••• | 3.87 |
2013 | •••••••••••••••••• | 4.67 |
2014 | •••••• | 1.37 |
2015 | ••••••••••• | 2.89 |
2016 | ••••••••••• | 2.78 |
2017 | ••••••••••••• | 3.41 |
2018 | ••••••• | 1.80 |
2019 | ••••••••• | 2.23 |
2020 | • | 0.13 |
1 is. [ər.] ədəb. Orta əsrlərdə Şərq (o cümlədən Azərbaycan) ədəbiyyatında: məsnəvi, qəzəl və s. formalarda şairin öz fəzilətlərindən, yaxşı sifətlərindən, xüsusən hünər və səxavətindən mədh şəklində bəhs edən lirik şeir. Füzulinin “Mənəm ki qafiləsalari-karivani-qəməm” fəxriyyəsi.
Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti / fəxriyyə1 [ər.] сущ. лит. шиирдин са жуьре (юкьван виш йисарин РагъэкъечӀдай патан (гьакӀни Азербайжандин) зариятда; шаирди вичи-вичин гьунаррикай, хъсан жигьетрикай ва мс. тариф авунин формада кхьенвай лирикадин шиир).
Azərbaycanca-ləzgicə lüğəti / fəxriyyəə. başqasını və ya özünü mədh etmək üçün yazılan şeir.
Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında işlənən ərəb və fars sözləri lüğətiözünüöymə; klassik şeir növü. (bax: Fəxri).
Azərbaycan qadın adlarının izahlı lüğəti.