* azərbaycan dilinin orfoqrafiya lüğətində mövcuddur
* Sözün müxtəlif mətnlərdə yazılışı.
1 is. [ər.] ədəb. Orta əsrlərdə Şərq (o cümlədən Azərbaycan) ədəbiyyatında: məsnəvi, qəzəl və s. formalarda şairin öz fəzilətlərindən, yaxşı sifətlərindən, xüsusən hünər və səxavətindən mədh şəklində bəhs edən lirik şeir. Füzulinin “Mənəm ki qafiləsalari-karivani-qəməm” fəxriyyəsi.
Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti / fəxriyyə3 ə. başqasını və ya özünü mədh etmək üçün yazılan şeir.
Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında işlənən ərəb və fars sözləri lüğəti / fəxriyyə1 [ər.] сущ. лит. шиирдин са жуьре (юкьван виш йисарин РагъэкъечӀдай патан (гьакӀни Азербайжандин) зариятда; шаирди вичи-вичин гьунаррикай, хъсан жигьетрикай ва мс. тариф авунин формада кхьенвай лирикадин шиир).
Azərbaycanca-ləzgicə lüğəti / fəxriyyə