gurultu sözü azərbaycan dilində

1 is. 1. Bir şeyin hərəkətindən və ya düşməsindən hasil olan çox bərk qarışıq səs. – [Məlikməmməd] sübhə yavuq gördü bir gurultu, bir nərilti gəlir ki, yer zəlzələ eləyir. Çəmənzəminli. Sel gurultu ilə alaçığın içindən axıb gedirdi. A.Şaiq. 2. Qarışıqlıq, çaxnaşma, hay-küy. Küçədə böyük bir gurultu vardı. S.Hüseyn. Mühakimə, şəhəri titrədən xariqüladə gurultular ilə başladı. M.S.Ordubadi. ◊ Gurultuya vermək – günahı olmayan bir adamın məhvinə səbəb olmaq, bada vermək. Gurultuya getmək – günahı olmadan məhv olmaq, bada getmək.

1 çaxnaşma — qalmaqal — hay-küy

2 uğultu — guvultu — patırtı

1 раскат, рокот, гром, шум, грохот, шумиха

2 сущ. 1. грохот (очень сильный, оглушительный звук, шум с раскатами). Gurultu qopdu раздался грохот, gurultu ilə с грохотом 2) перен. шум (разговоры, толки, оживлённые обсуждения, вызванные повышенным интересом к кому-л., чему-л.) ◊ gurultu qoparmaq наделать шуму; gurultuya getmək безвинно пострадать, быть жертвой репрессии, быть репрессированным, gurultuya vermək репрессировать, подвергать, подвергнуть репрессии

1 i. thunder, roar; topların ~su the thunder of the guns; ◊ qələbənin ~su the thunder of victory; ~ qoparmaq to set* up a clamour, to make* an uproar

1 is. fracas m ; grondement ; vacarme m ; ~ qoparmaq faire du bruit violent

1 сущ. 1. са затӀунин гьерекатдикай ва я аватуникай арадал къведай гзаф гужлу акахьай ван; гъур-гъур (мес. селдин); гугрум, къукърум, багърагъ (мес. цавари ийидай); 2. гьарай-эвер, гъулгъула, акахьай гьал; ** gurultuya vermək гунагь квачир са кас терг хьуниз себеб хьун, бада гун; gurultuya getmək гунагь квачиз терг хьун, бада фин.

1 gürültü, şamata