hökmlü sözü azərbaycan dilində

1 sif. 1. Amiranə, əmredərcəsinə, əmredici, ötkəm. Rüstəm kişi hökmlü səslə [Lal Hüseynə] qışqırdı: – Qan sizi tutub! Əlli toğlu Sarıqamışlıqda nə gəzirdi? M.İbrahimov. [Qız] “xoşgəldin” əvəzinə deyilən bu hökmlü sözlərin mənasını dərk etdikdə isə birdən yenə gülümsündü. İ.Hüseynov. Bəlkə qələmimi eşitmir masam; Şahların əsası ondan hökmlü! M.Araz. 2. Hökmü, nüfuzu, təsiri olan. Çox hökmlü adamdır. – Uzun illər əsrlər boyu insan xəyalını; insan arzusunu, sözünü, insanın özünü; sıxıb qanun adlı qəlib … ya hökmlü, ya hökmsüz. R.Rza.

1 sərəncamlı — əmrli — göstərişli

2 HÖKMLÜ, HÖKMRAN, ƏMREDİCİ

1 HÖKMLÜ – MÜLAYİM Ondan da zəhərli və hökmlü bir səslə dedi (M.İbrahimov); Ancaq Sabit Mirzə onun ... ağımtıl üzündə nurlu, mülayim bir təbəssüm gördü (İ.Məlikzadə).

1 I прил. властный: 1. склонный повелевать, подчинять себе. Hökmlü qadın властная женщина 2. свойственный такому человеку; повелевающий. Hökmlü səslə qışqırmaq крикнуть властным голосом, hökmlü baxış властный взгляд II нареч. властно. Hökmlü danışmaq властно говорить

1 [ər.] прил. 1. гьукум гвай, эмир ийидай (хьтин), буйругъ ийидай (хьтин), уьтквем (мес. ван, гафар); 2. гьукум, нуфуз, эсер авай.