* azərbaycan dilinin orfoqrafiya lüğətində mövcuddur
* Sözün müxtəlif mətnlərdə yazılışı.
1 is. Biri ilə bir yerdə doğulmuş: yurddaş, həmvətən. [Qədir] Yevlaxda öz həmyerlilərinə rast gələndə onlar həmişə Qədiri kəndə dəvət edirdilər. Ə.Sadıq. [Professor] kəndlərinin yaşıllaşdırılması barədə bir-iki dəfə qəzetdə oxumuş, şəhərə gələn həmyerlilərindən eşitmişdi. İ.Əfəndiyev.
Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti / həmyerli1 HƏMYERLİ (bir verdən olan) [Camal:] O ancaq həmyerlilərinə qiymət verməyi bacarır (Y.Şirvan); BİRELLİ Birelli deyilik, üz-üzə gəlməyəcəyik? (M.F.Axundzadə); ELDAŞ Təyyarənin qanadı toxunur buludlara; Eldaşlarımız gəlir boşluğu yara-yara (R.Rza); ELOĞLU Müəllim: Mən olaram sədr, səni də qoyaram ya müavin, ya da ki, baş zootexnik. Necədir, ürəyinə yatırmı, eloğlu?! (Ə.İldırımoğlu); HƏMVƏTƏNLİ Xosrov: Yüzdə beşini isə o qədər harınlaşdırır və qudurdur ki, onlar öz həmcinslərinə və həmvətənlərinə vəhşidən pis baxırlar (M.İbrahimov); YERLİ (dan.) Fariz: Müəllim, yerlimizdir, əlində nə ixtiyar desən var... (M.İbrahimov); BİRYERLİ.
Azərbaycan dilinin sinonimlər lüğəti / həmyerli2 I сущ. земляк, землячка (уроженец одной с кем-л. местности) II прил. земляцкий. Həmyerli münəsibətləri земляцкие отношения
Azərbaycanca-rusca lüğət / həmyerli1 i. (fellow-)countryman; fellow townsman*; (bir kənddən) fellow-villager
Azərbaycanca-ingiliscə lüğət / həmyerli