* azərbaycan dilinin orfoqrafiya lüğətində mövcuddur
* Sözün müxtəlif mətnlərdə yazılışı.
1 sif. [ər.] 1. İnsan cəmiyyətinə aid olan. İctimai quruluş. İctimai inkişaf qanunları. // Cəmiyyətdə insanların həyat və münasibəti ilə bağlı olan, cəmiyyətdə cərəyan edən, cəmiyyətdə törəyən, cəmiyyətin həyatına aid olan. İctimai həyat. İctimai sığorta. İctimai münasibətlər. İctimai mənafe. İctimai tərəqqi. İctimai vəziyyət. – Bunların hamısını nəzərə alıb, biz bir neçə Badkubə müəllimləri açıq və sadə dil ilə yazılmış tərbiyə və təlim üsulundan, ədəbiyyatdan və ictimai məişətdən bəhs edən aylıq bir jurnal nəşr etməyə şüru etdik. C.Məmmədquluzadə. “Molla Nəsrəddin” çürümüş, köhnə, yaramaz … həyat və ictimai əlaqələrin hərtərəfli və öldürücü tənqidçisidir. M.İbrahimov. // Cəmiyyətin siniflərə, qruplara bölünməsi ilə əlaqədar olan. Əhalinin ictimai tərkibi. İctimai mənşə. İctimai qruplar. İctimai ziddiyyətlər. 2. Kollektivin siyasi, mədəni, həmkarlıq və s. ehtiyaclarına könüllü xidmətlə bağlı olan. İctimai iş. İctimai vəzifə. İctimai təşkilatlar. İctimai tapşırıq. 3. Hamıya, bütün cəmiyyətə məxsus olan; kollektiv, ümumi, ellik. İctimai gəlir. İctimai mülkiyyət. – [Ziba] hər zaman Əsmərin halına acıyar, onu özü ilə … ictimai yerlərə çəkməyə çalışardı. S.Hüseyn.
Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti / ictimai2 ə. cəmiyyətə mənsub olan, xalqla əlaqədar olan.
Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında işlənən ərəb və fars sözləri lüğəti / ictimai3 bax: realilərin verilməsinin (tərcüməsinin) əsas üsulları.
İzahlı tərcüməşunaslıq terminləri lügəti / ictimai4 1) insan cəmiyyətinə aid olan; 2) kollektiv siyasi, mədəni ehtiyaclarına könüllü xidmət etmə; 3) maaşsız, məccani iş; 4) insan cəmiyyətinə aid olan. Məsələn, ictimai quruluş; 5) kollektivin siyasi, mədəni, həmkarlıq və s. ehtiyaclarına könüllü xidmətlə bağlı olan. Məsələn, ictimai iş.
Elmi̇ fəali̇yyətdə i̇sti̇fadə olunan əsas termi̇nlər / ictimai1 Ərəb mənşəlidir, cəm, cəmiyyət, icma, camaat tipli sözlərlə kökdaşdır. (Bəşir Əhmədov. Etimologiya lüğəti)
Azərbaycan dilinin etimologiya lüğəti / ictimai1 İCTİMAİ – XÜSUSİ İctimai və xüsusi təsərrüfatlar arasında fərq qoymaq lazımdır.
Azərbaycan dilinin antonimlər lüğəti / ictimai2 прил. 1. общественный: 1) относящийся к обществу, создаваемый обществом, осуществляемый в обществе. İctimai quruluş общественный строй, ictimai tərəqqi общественный прогресс 2) связанный с деятельностью людей в обществе. İctimai fəaliyyət общественная деятельность, ictimai əmək общественный труд, ictimai münəsibətlər общественные отношения, ictimai vəziyyət общественное положение, ictimai şüur общественное сознание 3) принадлежащий всему обществу, не частный. İctimai mülkiyyət общественная собственность, ictimai əmlak общественное имущество, ictimai gəlir общественный доход 4) предназначенный для членов общества. İctimai iaşə общественное питание, ictimai nəqliyyat общественный транспорт 5) осуществляемый, функционирующий на добровольных, общественных началах. İctimai təşkilat общественная организация, ictimai tapşırıq общественное поручение, ictimai iş общественная работа, ictimai nəzarətçi общественный контролёр 6) осуществляемый от лица общественности. İctimai rəy общественное мнение, ictimai töhmət (tənbeh, qınaq) общественное порицание, ictimai məhkəmə общественный суд, ictimai nəzarət общественный контроль 2. социальный. İctimai tərkib социальный состав, ictimai bərabərsizlik социальное неравенство, ictimai ziddiyyətlər социальные противоречия, ictimai mənşə социальное происхождение, ictimai təminat социальное обеспечение, ictimai sığorta социальное страхование
Azərbaycanca-rusca lüğət / ictimai1 s. (müxt. mənalarda) public, social; ~ quruluş social system; ~ elmlər social sciences; ~ mülkiyyət public property; ~ binalar public buildings; ~ şüur social consciousness; ~ həyat public life; ~ təşkilatlar public / social organizations; ~ vəziyyət social status; social standing
Azərbaycanca-ingiliscə lüğət / ictimai1 sif. social, -e ; public (f publique) ; ~ quruluş ordre m social
Azərbaycanca-fransızca lüğət / ictimai1 [ər.] прил. ижтимаи (1. общественный; инсанрин жемиятдиз талукь тир; инсанрин (жемиятдин) яшайидихъ, авсиятдихъ галаз алакъалу тир (мес. везият); 2. коллективдин политикадин, культурадин ва мс. жигьетдай игьтияжар патал къуллугъ авунихъ галаз алакъалу тир (мес. кӀвалах, тешкилатар); 3. вири коллективдиз, жемиятдиз талукь тир; виридан, халкьдин, элдин).
Azərbaycanca-ləzgicə lüğəti / ictimai