* azərbaycan dilinin orfoqrafiya lüğətində mövcuddur
* Sözün müxtəlif mətnlərdə yazılışı.
Sözün tezliyi - sözün mətnlərdə hansı tezliklə rast gəlinmə göstəricisidir. Bu rəgəm 1 000 000 söz arasında sözün neçə dəfə meydana gəlməsini göstərir.
2003 | ••••••• | 0.39 |
2006 | •••• | 0.23 |
2007 | •••••••• | 0.42 |
2008 | ••••••••• | 0.49 |
2009 | ••• | 0.16 |
2010 | •••••••• | 0.45 |
2011 | •••••• | 0.34 |
2012 | ••••• | 0.26 |
2013 | •••••••••••••••••••• | 1.17 |
2014 | ••••••••••••••• | 0.86 |
2015 | •••••••••••• | 0.68 |
2016 | ••• | 0.17 |
2017 | ••• | 0.16 |
2018 | ••• | 0.15 |
2019 | •••••••• | 0.42 |
2020 | •••••••••• | 0.53 |
1 is. [ər.] İcazə, rüsxət. İzin istəmək. İzin vermək. – Ələsgərəm, eşq oduna qalannam; İzin versən, yar, başına dolannam. Aşıq Ələsgər. İki ay bundan qabaq naçalnikdən izin alıb getmişdim kəndimizə anamın ziyarətinə. C.Məmmədquluzadə. Aman bacım, izin ver, gedim, görüm mən onu; Könlümün ilk dostunu. B.Vahabzadə.
Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti / izin2 İZİN [Hacı:] Mən sənin ağandan iznini alaram (Ə.Haqverdiyev); İCAZƏ Fəttah: İcazəni mən alaram (B.Bayramov); MÜSAİDƏ Qapıçı telefonla müdirdən müsaidə istəyib səyyarları içəri buraxdı (Çəmənzəminli); RÜSXƏT (kl.əd., köhn.) İbrahim xanın qoşunu pusquda idi, tüfəng atmağa rüsxət verilməmişdi (Çəmənzəminli); VİZA (xarici ölkəyə getmək, orada yaşamaq üçün pasporta qeyd edilən rəsmi icazə) Miss Hannanın pasportuna Culfa jandarm polkovniki Ştraub viza etmişdi (M.S.Ordubadi).
Azərbaycan dilinin sinonimlər lüğəti / izin2 сущ. разрешение (право на совершение чего-л.), позволение. İzin almaq получить разрешение, izin almadan без разрешения, без позволения, без спроса; izin istəmək просить разрешения, позволения, izin vermək дать разрешение, позволить; izin verin разрешите
Azərbaycanca-rusca lüğət / izin1 i. permission; permit; ~ vermək to permit, to allow, to give* permission; ~ almaq to get* / to have* permission
Azərbaycanca-ingiliscə lüğət / izin1 is. permission f ; autorisation f ; permis m ; ~ vermək permettre vt ; autoriser vt
Azərbaycanca-fransızca lüğət / izin1 [ər.] сущ. изин, ижаза, рухсат; izin vermək изин гун, ижаза гун.
Azərbaycanca-ləzgicə lüğəti / izin