* azərbaycan dilinin orfoqrafiya lüğətində mövcuddur
* Sözün müxtəlif mətnlərdə yazılışı.
1 is. zool. Uzunsov bədənli, uzun quyruqlu, üstü sərt pulcuqlarla örtülü, iki cüt qısa və zəif ayağı olan sürünən heyvan. Orta məktəbin zoologiya kursunda sürünənlər bəhsində kərtənkələ, ilan, tısbağa və timsahlar haqqında qısa məlumat verilir. C.Cəbrayılbəyli. // məc. Aciz, əlsizqolsuz adam haqqında. [Elxan:] Aqşin, Aqşin, unutma ki, mən udula biləcək bir kərtənkələ deyiləm. C.Cabbarlı. Molla dayı! Oğluma bax sən hələ; Gör nə deyir bircə bu kərtənkələ. Ə.Nəzmi. // məc. Hiyləbaz, əl altından iş görən adam haqqında. İlana ağı verən kərtənkələ. (Məsəl). [Nüşabə:] Ey kərtənkələ, gəl hiyləni burax! Gözünü gizləmə, üzümə dik bax! A.Şaiq. [Rüstəm:] Hara gedirəm, bu kərtənkələ [Qoşatxan] qabağıma çıxır. M.İbrahimov.
Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti / kərtənkələ2 1. Sürünən heyvan. 2. Məcazi mənada: aciz adam. 3. Məcazi mənada: hiyləbaz. (“Koroğlu” dastanının lüğəti) Paşa, Koroğluya kələ-kələlər nə eliyə bilib ki, sənin kimi kərtənkələlər nə eləsin? (“Məhbub xanımın Çənlibelə gəlməyi”)
Azərbaycan dastanlarının leksikası / kərtənkələ2 I сущ. ящерица: 1. небольшое пресмыкающееся с удлиненным, покрытым чешуей телом и длинным хвостом. зоол. Zolaqlı kərtənkələ полосатая ящерица, sıçrayan kərtənkələ прыткая ящерица; kərtənkələ balası ящеренок 2. перен. о хитром, действующем исподтишка человеке II прил. ящеричный
Azərbaycanca-rusca lüğət / kərtənkələ1 сущ. зоол. 1. хурлинкӀ, чурчул; // хурлинкӀдин; 2. пер. ажуз, гъил-кӀвач галачир кас; 3. пер. гьиллебаз, фендигар, кӀаникай кар аквадай кас.
Azərbaycanca-ləzgicə lüğəti / kərtənkələ