kişilik sözü azərbaycan dilində

1 is. 1. Qoçaqlıq, igidlik, mərdlik, mətanət, səbat, qeyrət, hünər. Hücuma başlarkən Bədəlov taqımına demişdi: – Bax, kişilik vaxtıdır, qırdığınızı qırın, olmadı əsir tutun… Ə.Əbülhəsən. [Fərhad] döyüşçülərlə olduqca müxtəsər danışdı: – Hər kəsdə azərbaycanlı qanı varsa, bu gecə kişilik göstərməlidir. Ə.Vəliyev. 2. Kişiyə xas olan sifətlər, xüsusiyyətlər. [Hacı:] Mənim kişiliyim qalmayıb. C.Cabbarlı. [Hacı Kamyabın] kişiliyini yaxşı anlamaq lazım gələrsə, “arvadlar arasında kişi” sözü haqqında fikrini anlamaq gərəkdir… Qantəmir. // Kişi heysiyyəti, mənliyi, qeyrəti. Müqim bəyin kişiliyinə toxunan bu atmacadan o, pul kimi qızardı. S.Rəhimov. // Kişi cinsi qabiliyyəti. ◊ (Heç) kişilik(dən) deyil – kişi adına yaraşmaz, insana yaraşmaz, layiq deyil. Qəssab Alı fikirləşdi ki, bu belə danışır, bunun kefinə dəyib Eyvazı əlindən almaq heç kişilikdən deyil. “Koroğlu”. [Əmrah:] Eh, nökərçilik də bir kişilik deyil. Ə.Haqverdiyev.

1 Türk dillərində kişi sözü ilə bizdə olduğu kimi erkək mənasında deyil, adam, insan anlamında işlədilib (bəzi dillərdə indi də belədir). “Qutadqu bilik” əsərində kişilik kəlməsi “insanlıq”, “ərdəmlik” mənasını əks etdirib. Kişilik “ən yaxşı insani keyfiyyəti özündə yaşadan” kimi başa düşülməlidir. (Bəşir Əhmədov. Etimologiya lüğəti)

1 mərdlik — cəsarət — mətanət — qeyrət

2 yetkinlik — bitkinlik

3 kişilik bax 1. mənəmlik 1; 2. igidlik; 3. qeyrət 1

1 1. мужество; 2. храбрый; 3. возмужалость;

2 сущ. 1. возмужалость (состояние физической зрелости) 2. мужество (стойкость, присутствие духа). Kişilik göstərmək проявлять мужество 3. мужское достоинство. Kişiliyinə toxunmaq задеть мужское достоинство ◊ kişilik etmək: 1. проявить великодушие; 2. проявить мужество; (bu) heç kişilikdən deyil это не по-мужски (не подобает мужчине)

1 I. i. (müst. və məc. məna) manhood; məc. manliness; Bu heç kişilikdən deyil It is not worthy of manhood / manliness II. s. manhood; ~ əlamətləri signs of manhood

1 1) is. courage m, vaillance f ; 2) sif. mâle ; courageu||x, -se, vaillant, -e

1 сущ. 1. итимвал, касвал, викӀегьвал, уьтквемвал, игитвал, мердвал, гьунар; 2. итимвал, итимдиз хас тир сифетар (хесетар); гъейрат; эркеквал; ** (heç) kişilik(dən) deyil (гьич) итимвал (касвал) туш, итимвиляй туш, итимдиз кутугай, итимдин (инсандин) тӀварцӀиз лайих кар туш.