mövquf sözü azərbaycan dilində

mövquf sözünün leksik mənası və izahı

• 1 sif. [ər.] 1. din. Vəqf olunmuş, vəqf üçün ayrılmış (bax vəqf). 2. klas. Varlığı başqa bir şeyin varlığından asılı olan; asılı, bağlı, əlaqəli, əlaqədar. Səltənətin davamı və silsilənin bəqası mövqufdur elmə. M.F.Axundzadə. Mövquf isə qəlbin fərəhi qətlimə, billah; Öldür məni, ey dilbəri-ziba, fərəh olsun! S.Ə.Şirvani. □ Mövquf olmaq – asılı olmaq, bağlı olmaq, əlaqədar olmaq. [Nuxulular:] Çox yaxşı, ağa, bu bir asan işdir, təki iksirin təkmili buna mövquf olsun. M.F.Axundzadə. 3. Tərk etmə, unutma. □ Mövquf etmək – tərk etmək, unutmaq, bir işi daha etməmək. İbrahim … dükana getməyi mövquf edib oğlunun yanında qaldı. Ə.Haqverdiyev. Axır vaxtlar Kərbəlayı Fərəc bu yol ilə gedib-gəlməyi bilmərrə mövquf eləmişdi. Çəmənzəminli. Mövquf olmaq – tərgidilmək, unudulmaq, daha edilməmək. Etsin onları şiə gərək ildə ziyarət; Mövquf ola, heyhat, çətindir belə adət. Ə.Qəmküsar.

  Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti / mövquf

mövquf sözünün rus dilinə tərcüməsi

• 1 в знач. прил. устар. 1. пожертвованный с благотворительной целью 2. обусловленный (вызванный какой-л. причиной) 3. в сочет. mövquf etmək перестать делать что-л.; mövquf olmaq искореняться, быть искоренённой (о дурной привычке и т.п.)

  Azərbaycanca-rusca lüğət / mövquf

mövquf sözü azərbaycan dilinin lüğətlərində