müddəi sözü azərbaycan dilində

1 is. [ər.] köhn. 1. hüq. İddia edən, tələb edən, tələbkar, iddiaçı. // Prokuror. Müddəinin tələbi. – Cəmilə [azərbaycanca] və rusca olaraq bir müddəi kimi danışıb deyirdi: – Biz gərək xalq malına öz malımız kimi baxaq!… S.Hüseyn. Sanki müddəilərdən sonra hakim danışacaq, bu vaxta qədər söylənmiş ittihamlara dair öz ədalətli hökmünü bildirəcəkdi. M.Hüseyn. 2. klas. Düşmən, rəqib, bədxah. Gər sənə əfğanimi bihudə dersə müddəi; Ol sözə tutma qulaq, mən çəkdiyim əfğanə tut! Füzuli. [Əvvəlinci:] Bu hökmranların hamısı biri-birilə müddəidir. Ə.Haqverdiyev. □ Müddəi çıxmaq – ədavətə başlamaq, düşmənçilik etmək. [Səkinə xanım:] Bu bihəya qardaşımın arvadı mənə müddəi çıxıb pulun yetişməyini təxirə saldı. M.F.Axundzadə. Müddəi olmaq – düşmən olmaq; ədavət etmək. İki axund ad və şöhrət üstə həmişə bir-birilə müddəi olarlar. C.Məmmədquluzadə.

2 ə. 1) iddia edən, iddiaçı; 2) haqsız yerə bir şey tələb edən; 3) rəqib. Müddəiyi-ümumi 1) prokuror; 2) ictimai ittihamçı.

1 müddəi bax düşmən 1, 2

1 истец, обвинитель

2 сущ. устар. 1. юрид. истец (тот, kto predcəvləl иск) 2. обвинитель (лицо, поддерживавшее обвинение в уголовном процессе); прокурор 3. враг (тот, кто находился в состоянии вражды, борьбы с кем-л.), противник; müddəi olmaq враждовать, быть во вражде с кем, müddəi çıxmaq kimə выступить против кого

1 i. plaintiff; (boşanmada) petitioner

1 is. hüq. demandeur m ; accusat//eur m, -rice f

1 [ər.] сущ. куьгьн. 1. тӀалаб ийизвайди, кӀанз дяве кьазвай, садавай са затӀ кӀан хьуниз, тӀалаб авуниз асас авай кас; // прокурор; 2. клас. мидя, душман; müddəi çıxmaq душман акъатун, мидявал авун, душманвал авун; müddəi olmaq мидя хьун, душман хьун.