* azərbaycan dilinin orfoqrafiya lüğətində mövcuddur
* Sözün müxtəlif mətnlərdə yazılışı.
1 is. və sif. [ər.] 1. Öz dinini (müsəlmanlığı) atmış; Allahsız, dinsiz, imansız, babi. Məsələn, mənə deyirlər filankəs babidir, yəni mürtəddir. C.Məmmədquluzadə. [Molla Vəli:] Mən onu deyə bilərəm ki, o mürtəddir və qanı halaldır. Ə.Haqverdiyev. // Dönük, xain. 2. məc. İnsafsız, zalım, mürüvvətsiz, rəhmsiz. [Möhtəkir:] Bu mürtədlər camaatın qanını şüşəyə tutacaqlar, camaat korluq çəkəcək. P.Makulu. // Söyüş məqamında. [Rüstəm bəy Sənəmə:] A mürtəd balası, danışma, qulluqçusan, otur qulluqçu yerində! Ü.Hacıbəyov. [Fatma xanım:] Səni gücnən saxlayıram, a mürtəd oğlu! N.Vəzirov.
Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti / mürtəd2 MÜRTƏD(D) ə. 1) dönük, məsləkindən dönmüş; 2) islam dinindən çıxıb öz əvvəlki dininə qayıtmış; 3) yüngül söyüş məqamında işlədilir.
Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında işlənən ərəb və fars sözləri lüğəti / mürtəd2 сущ. 1. вероотступник (человек, отрёкшийся от мусульманской веры) 2. ренегат (человек, изменивший своим убеждениям), отступник, изменник 3. отщепенец (человек, отколовшийся от какого-л. общественного коллектива) 4. перен. деспот, тиран; самодур 5. употребляется как ругательство. Kəs səsini mürtəd balası! заткнись, сукин сын! Mürtəd oğlu mürtəd! ах ты, вероотступник!
Azərbaycanca-rusca lüğət / mürtəd1 [ər.] сущ., прил. муртад (1. вичин дин (мусурманвал) гадарнавай; аллагьсуз, динсуз, имансуз, баби; // вичин меслекдилай элкъвенвай, хаин; 2. пер. инсафсуз, мирветсуз, залум, регьимсуз.
Azərbaycanca-ləzgicə lüğəti / mürtəd