* azərbaycan dilinin orfoqrafiya lüğətində mövcuddur
* Sözün müxtəlif mətnlərdə yazılışı.
Sözün tezliyi - sözün mətnlərdə hansı tezliklə rast gəlinmə göstəricisidir. Bu rəgəm 1 000 000 söz arasında sözün neçə dəfə meydana gəlməsini göstərir.
2004 | ••••••••• | 2.36 |
2005 | ••••• | 1.35 |
2006 | •••••••••••••••••••• | 5.41 |
2007 | ••• | 0.63 |
2008 | •••••• | 1.46 |
2009 | ••••• | 1.12 |
2010 | ••••••• | 1.82 |
2011 | ••••••• | 1.63 |
2012 | ••••• | 1.12 |
2013 | •••••••• | 2.04 |
2014 | •••••• | 1.54 |
2015 | •••••••• | 2.04 |
2016 | •••••••• | 1.91 |
2017 | •••• | 0.81 |
2018 | • | 0.15 |
2019 | •• | 0.42 |
2020 | •• | 0.40 |
1 is. [ər.] İttiham olunan; günahkar, müqəssir, məhkəmədə ittiham edilən adam. Müttəhimi dindirmək. Müttəhimin müdafiəçisi. // Sif. mənasında. [Sədr:] Müttəhim Baxşının qiyamçılar təşkilatlarına mənsub olmağı haqqında sizin əlinizdə başqa bir sübut varmı? C.Cabbarlı. □ Müttəhim etmək – ittiham etmək, təqsirləndirmək, günahlandırmaq. [Səba:] Bu sirri bir kimsəyə açma, çünki məni sarayın sirlərini satmaqda müttəhim edə bilərlər. M.S.Ordubadi.
Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti / müttəhim1 Ərəbcə töhmət, ittiham sözü ilə qohumdur. (Bəşir Əhmədov. Etimologiya lüğəti)
Azərbaycan dilinin etimologiya lüğəti / müttəhim2 MÜTTƏHİM (hüq.) Ehtiyac qalmasın məhkəmələrə; Həm müttəhim olaq, həm hakim olaq (B.Vahabzadə); GÜNAHKAR Budur indi dayanıb; Günahkarın önündə; Özü günahkar kimi (B.Vahabzadə); MÜQƏSSİR Bizim kinli prokuror; Nə qədər istəmiş ki; Hakim onun önündə; Dursun müqəssir kimi (B.Vahabzadə).
Azərbaycan dilinin sinonimlər lüğəti / müttəhim2 сущ. 1. обвиняемый, обвиняемая (тот или та, кому предъявлено обвинение в каком-л. преступлении) 2. подсудимый, подсудимая (тот, кто обвиняется в каком-л. преступлении и находится под судом). Müttəhimi danışdırmaq (dindirmək) допросить подсудимого, müttəhimin son sözü последнее слово подсудимого
Azərbaycanca-rusca lüğət / müttəhim1 is. accusé m, -e f ; prévenu m, -e f ; inculpé m, -e f ; ~lər kürsüsü banc m des accusés
Azərbaycanca-fransızca lüğət / müttəhim1 [ər.] сущ. тахсиркар, гунагькар; вич тахсирлу тир (жезвай), суддал вичел тахсир вегьенвай, тахсиркар яз гьисабзавай кас; müttəhim etmək тахсиркар авун, тахсир кутун (вегьин), тахсиркар яз гьисабун.
Azərbaycanca-ləzgicə lüğəti / müttəhimə. 1) ittiham olunan; 2) ittiham edən.
Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında işlənən ərəb və fars sözləri lüğəti