* Sözün müxtəlif mətnlərdə yazılışı.
1 sif. və is. [fars.] köhn. 1. İşə yaramayan, boş. 2. Mərdimazar, yaramaz, alçaq. Nabəkar adam. – Bu şəhri-Qəzvində bir nəfər nabəkar peyda olubdur. M.F.Axundzadə. Düşeydi daş o günə kim, qəzet-məzet sözü çıxdı; Qəzet işin törədən nabəkarə lənət olaydı! M.Ə.Sabir.
Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti / nabəkar1 устар. I прил. негодный: 1. такой, который нельзя использовать для чего-л.; непригодный 2. дурной, скверный (о человеке) II сущ. негодяй (подлый, низкий человек)
Azərbaycanca-rusca lüğət / nabəkarf. 1) yaramaz, alçaq; 2) mərdimazar.
Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında işlənən ərəb və fars sözləri lüğəti