partlatmaq sözü azərbaycan dilində

1 f. 1. Partlayış nəticəsində dağıtmaq, parçalamaq. Dağı partlatmaq. – [Firəngiz:] Qabağı kəsən, mane olan sal qayaları necə də partladıb dərəyə endirirlər. B.Bayramov. // Partlayış əmələ gətirib dağıtmaq, məhv etmək. Düşmən gəmisini partlatmaq. Elektrik stansiyasını partlatmaq. 2. məc. Güllə ilə vurub öldürmək. [Sərvər:] Qol qoy, yoxsa partladaram səni! Ü.Hacıbəyov. 3. Partlamasına səbəb olmaq (şin və s. haqqında). Şini partlatmaq. Voleybol topunu partlatmaq. 4. Yarıq-yarıq etmək, üzərində dərin çatlar əmələ gətirmək; çatlatmaq. Şaxta dərisini partlatdı. Yağış narları partlatdı. // məc. Daxili əzab vermək, incitmək, üzüntü vermək (adətən “ürəyini”, “başını” sözləri ilə). Haqsızlıq adamı partladır. – [İncə:] Dursun dayı, anlat ki, mən müqəssir deyiləm, mənim ürəyimi partlatmasınlar. C.Cabbarlı. Beynimdəki qara fikirlər başımı partlatmaq istəyirdi. H.Nəzərli.

1 взрывать, взорвать

2 глаг. 1. взрывать, взорвать: 1) производить взрыв чего-л., разрушать взрывом. Binanı partlatmaq взорвать здание, qayanı partlatmaq взорвать скалу, gəmini partlatmaq взорвать корабль, minaları partlatmaq взрывать мины 2) перен. возмущать, крайне рассердить кого-л. 2. нефт., горн. торпедировать (взрывать заряд в буровой скважине) ◊ başını partlatmaq kimin разбить голову кому

1 f. to blow* up (d.); (dinamitlə) to dynamite (d.); (qayanı və s.) to blast (d.); (partlayıcı maddəni) to set* off a charge

1 f. faire exploser

1 гл. 1. хъиткьинарун, падун; хъиткьинарна чукӀурун (мес. раг, муьгъ); 2. пер. гуьлледив яна кьин; 3. пад хьуниз себеб хьун, падун (мес. туп, шина); 4. хъиткьинарун, хъиткьерар гъун, кӀар-кӀарун (мес. къаю гъилер); 5. пер. рикӀин азаб гун, инжиклу авун, падун.