* azərbaycan dilinin orfoqrafiya lüğətində mövcuddur
* Sözün müxtəlif mətnlərdə yazılışı.
1 zərf [ər. qaib və fars. …anə] Görməyərək və görünməyərək, görmədən, gizlidən, arxadan, qiyabi surətdə, şəxsən görmədiyi və tanımadığı halda. O adama qaibanə məhəbbətim var. – Qıllam sənə iştə bir vəsiyyət; Yad et məni, qaibanə yad et. A.Səhhət. Bu şəxsi də mən o vaxtdan qaibanə tanıyırdım. C.Məmmədquluzadə. Sənin sədaqətini Vahidə özüm demişəm; O da sevir, gözəlim, indi qaibanə səni. Ə.Vahid.
Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti / qaibanə2 ə. və f. bax qayibanə.
Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında işlənən ərəb və fars sözləri lüğəti / qaibanə2 нареч. заочно (не зная в лицо, не будучи знакомым лично). Qaibanə tanış olmaq быть знакомым заочно
Azərbaycanca-rusca lüğət / qaibanə1 [ər. qaib və fars. ... anə] нареч. (вилериз) такунамаз, чинеба, течиз, такур ва течир гьалда, гьакӀ яргъалай (мес. кӀан хьун).
Azərbaycanca-ləzgicə lüğəti / qaibanə