* azərbaycan dilinin orfoqrafiya lüğətində mövcuddur
* Sözün müxtəlif mətnlərdə yazılışı.
1 is. tar. 1. İranda Şah İsmayıl Səfəvi dövründə qoşunun adı (bu qoşunun döyüşçüləri başlarına qırmızı bağladıqlarına görə belə adlanırdı). [Heydər bəy:] İndi nə at çapmaq olur, nə ordu dağıtmaq olur, nə qızılbaş döyüşü var… M.F.Axundzadə. 2. Şiə məzhəbinə mənsub olanlara keçmişdə verilən ad.
Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti / qızılbaş2 Şah İsmayıl Səfəvi dövründə qoşunun adı və bu qoşunun döyüşçüsü (döyüşçülər başlarına qırmızı bağladıqlarına görə belə adlanırdı). (“Koroğlu” dastanının lüğəti) Koroğlu der: bu məniyə dalmaya, Müxənnətlər bu dünyada qalmaya, İstanbulun xəracını almaya Şeyx oğlunun qızılbaşı gərəkdir. (Əndəlib Qaracadaği “Şeirlər məcmuəsi”)
Azərbaycan dastanlarının leksikası / qızılbaş1 1. златоглавый; 2. рел. мусульмане, придерживающиеся шиитского толка;
Azərbaycanca-rusca lüğət / qızılbaş2 I сущ. бот. красноголовик (красный гриб; подосиновик) II прил. красноголовый, Qızılbaş qanqal бот. красноголовый татарник
Azərbaycanca-rusca lüğət / qızılbaş1 сущ. ист. 1. Иранда Шагь Исмайыл Сефеви девирда кьушундин тӀвар (а кьушундин аскерри кьилик яруди кутӀундай); 2. виликра шии мезгьебдикай тирбуруз лугьудай тӀвар.
Azərbaycanca-ləzgicə lüğəti / qızılbaş