* azərbaycan dilinin orfoqrafiya lüğətində mövcuddur
* Sözün müxtəlif mətnlərdə yazılışı.
Sözün tezliyi - sözün mətnlərdə hansı tezliklə rast gəlinmə göstəricisidir. Bu rəgəm 1 000 000 söz arasında sözün neçə dəfə meydana gəlməsini göstərir.
2011 | •••••••••••••••••••• | 0.17 |
2019 | ••••••••••••••••• | 0.14 |
1 is. [ər. qələm və fars. …kar] 1. Parça və s. üzərində incə naxışlar çəkən usta, nəqqaş. 2. Qıraqları haşiyəli və ortası güllü parça. Süfrə İsfahanda qayrılmış “qələmkar” adlı güllü bir parçadandı. M.S.Ordubadi. Əvvəlləri İrana səfər edərək, çit, qələmkar və qədək alıb satırdı. A.Şaiq. // sif. Qıraqları haşiyəli və ortası güllü. Otaqları tərtəmiz süpürtmüş, sildirmiş, lazım olan … bəzəyi vermiş, masa üzərində incə naxışlı qələmkar süfrə sərmişdi. A.Şaiq. Bu əsnada qələmkar pərdəli qapı açıldı. Çəmənzəminli. Bayram axşamının gecəsi bütün ailə evə toplanardı. Qələmkar süfrə ortalığa döşənərdi. H.Sarabski. // məc. şair. Qələm kimi düz və incə. Günəşüzlü, aycamallı; Qəddi qələmkar necoldu? Aşıq Hüseyn Cavan.
Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti / qələmkar1 I сущ. 1. мастер, рисующий узоры, орнаменталист 2. батик (ткань с росписью 3. в живописи: батик (роспись) II прил. 1. набивной. Qələmkar süfrə набивная скатерть 2. расписной. Qələmkar parça расписная ткань 3. перен. поэт. стройный
Azərbaycanca-rusca lüğət / qələmkar1 [ər. qələm və fars. ...kar] 1. сущ. парчадал ва мс. зариф нехишар чӀугвадай устӀар; 2. сущ., прил. къерехрив гьеже гвай, юкьва цуьквер авай (парча); 3. пер. шаир. къелем хьиз дуьз ва шуькӀуь.
Azərbaycanca-ləzgicə lüğəti / qələmkarə. f. 1) incə naxışlar çəkən sənətkar; 2) evin iç divarlarına naxışlar çəkən nəqqaş; 3) qiymətli metallardan hazırlanmış qablara qələmlə naxışlar, çiçəklər çəkən və yazı yazan sənətkar; 4) əllə toxunan qiymətli parça növü.
Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında işlənən ərəb və fars sözləri lüğəti