* azərbaycan dilinin orfoqrafiya lüğətində mövcuddur
* Sözün müxtəlif mətnlərdə yazılışı.
1 is. [ər.] din. Mömin müsəlmanların namaz qılanda istifadə etdikləri kiçik xalça və ya parçadan tikilmiş döşənək; canamaz. Bununla bərabər hacı dayım o qədər mömin və o qədər namaz qılan idi ki, səhərdən axşamadək səccadə qabağında namaz qılardı. C.Məmmədquluzadə. Hacının dəstəmaz suyu hələ qurumamışdı ki, səccadəni [sərib] müqəddəs əqidə ilə namaza şüru etdi. Çəmənzəminli. Bütün varım-yoxum bir əba, bir səccadə, bir kəşkül və bir də nacaqdan (təbərzindən) ibarətdir. N.Vəzirov.
Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti / səccadə2 canamaz; üzərində namaz qılınan kiçik xalça və ya qumaşdan tikilmiş döşənək; müqəddəs.
Azərbaycan kişi adlarının izahlı lüğəti / səccadə3 ə. 1) üstündə namaz qılınan kiçik xalça və s.; 2) canamaz.
Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında işlənən ərəb və fars sözləri lüğəti / səccadə1 сущ. устар. коврик, специально предназначенный для совершения намаза на нем
Azərbaycanca-rusca lüğət / səccadə1 [ər.] сущ. дин. капӀунаг (мумин мусурманри капӀ ийидамаз чилел вегьидай гъвечӀи халича ва я парча).
Azərbaycanca-ləzgicə lüğəti / səccadə