tapşırmaq sözü azərbaycan dilində

1 f. 1. Həvalə etmək, üzərinə qoymaq. Səadət xanım Səriyyə xala və Gülnaza bəzi işlər tapşırdı. M.İbrahimov. Sədəf xala təzəcə yoldan gəldiyindən çay hazırlamağı Sürmə xalaya tapşırmışdı. S.Rəhman. 2. Birisinin və ya bir şeyin qayğısına, qeydinə qalmağı həvalə etmək; inanaraq, etibar edərək öhdəsinə buraxmaq, himayəsinə buraxmaq; qızmaq. Ona şey tapşırmaq olmaz. – Əmioğlumun peşəsi qoyun saxlamaq idi və qoyunları da … çobanlara tapşırmışdı. C.Məmmədquluzadə. [Afaq:] İlyas, körpə Məmmədimi sənə tapşırıb gedirəm, – dedi… Ə.Məmmədxanlı. ◊ Torpağa tapşırmaq tənt. – bax torpaq. Can (canını) tapşırmaq – bax can.

1 TAPŞIRMAQ [Xudayar bəy:] Eşşəyin sahibi sənə kimin yanında eşşək tapşırıb (C.Məmmədquluzadə); HƏVALƏ ETMƏK Əmiraslan ağa: Qəhrəman qızım, babalarımız yurdunun müdafiəsini sənə həvalə edib.. (S.S.Axundov); İSMARLAMAQ Ana: Nə çox rayon mərkəzinə gəlib-gedən, ismarlaram, gətirərlər (M.İbrahimov); VARGÜZAR ETMƏK Hacı Səlim öz sağlığında cəmi pul və əmlakını öz arvadı Sənəm xanıma vargüzar edibdir (Ə.Haqverdiyev).

1 1. поручить, вручить, вверить; 2. заказать;

2 глаг. 1. поручать, поручить: 1) вменить в обязанность, возложить на кого-л. исполнение чего-л. Məqalə yazmağı tapşırmaq kimə поручить написание статьи к ому 2) вверить кого-л. чьи м-л. заботам, попечению. Uşaqlarını kimə tapşırdın? кому ты поручила своих детей? 2. наказывать, наказать (дать наказ, поручение, распоряжение). Öz uşaqlarına tapşırmaq nəyi наказать своим детям что 3. вручать, вручить (вверять, вверить). Taleyini tapşırmaq kimə вручить свою судьбу к ому; bir vəzifə olaraq tapşırmaq kimə обязать кого, вменить в обязанность к ому ◊ canını tapşırmaq умереть, скончаться, преставиться; torpağa tapşırmaq предавать, предать земле (похоронить)

1 f. to charge (d. with), to commission (d. with); canını ~ d.d. bax ölmək

1 f. charger qn de qch, donner une commission, commissionner vt

1 гл. тапшурмишун; хиве ттун, хивез вегьин; ихтибар авун; qoyunu qurda tapşırma. Ata. sözü хеб жанавурдал, бустан цlегьрел тапшурмишмир; ** torpağa tapşırmaq кил. torpaq; can (canını) tapşırmaq кил. can.

1 buyurmak