təfriqəçi sözü azərbaycan dilində

1 is. Bir təşkilata təfriqə salan, ikitirəlik salan, onun vəhdətinin pozulmasına, onun parçalanmasına səbəb olan adam.

1 раскольник

2 I сущ. раскольник, раскольница (лицо, вносящее разлад в какую-л. организацию, способствующее расколу) II прил. раскольнический (такой, который создает раскол, разлад). Təfriqəçi ünsürlər раскольнические элементы

1 i. 1. dissident, dissenter; siyasi ~ political dissident; 2. din. schismatic

1 is. 1) scissionniste m, f ; dissident m, -e f ; siyasi ~ dissident m politique ; 2) din. schismatique m ; sectaire m

1 сущ. чуьруькчи, арада чуьруьк ттуна кьве тереф ийидай кас, тереф-тереф ийидай кас (мес. са тешкилат кьве патахъ ччара ийиз алахъдай кас).