* azərbaycan dilinin orfoqrafiya lüğətində mövcuddur
* Sözün müxtəlif mətnlərdə yazılışı.
1 sif. və is. xüs. Buğu, nəmi, rütubəti və s.-ni canına çəkən, udan. Uducu cisimlər. Uducu maddələr. – Bu borular bir tərəfdən təmizləyici cihazlar, o biri tərəfdən isə uducularla rəbt olunur. M.Mövsümzadə. Kameraya karbon qazı uducuları, havavuran nasos, soyuducu və rütubətudan cihaz birləşdirirlər. “Ümumi zootexniya”.
Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti / uducu2 I сущ. поглотитель (пористое вещество, способное поглощать, вбирать в себя влагу, пары и т.д.). Kimyəvi uducu химический поглотитель II прил. 1. поглотительный. Uducu vəzilər поглотительные железы, uducu yağ поглотительное масло, uducu məhlul поглотительный раствор 2. в знач. прил. поглощающий. гидротех. Uducu quyular поглощающие колодцы, uducu torpaq kompleksi поглощающий почвенный комплекс; бот. uducu qat поглощающий слой; физ. uducu maddə поглощающее вещество, uducu mühit поглощающая среда; uducu süzgəc поглощающий фильтр
Azərbaycanca-rusca lüğət / uducu1 I. i. kim. absorber, absorbent; ~ maddə absorber, absorbent, absorbing medium II. s. absorbent; ~ karbon absorbent carbon
Azərbaycanca-ingiliscə lüğət / uducu1 is. kim. absorbeur m ; ~ maddə absorbant m ; ~ karbon carbone m absorbant
Azərbaycanca-fransızca lüğət / uducu1 прил., сущ. хуьс. бугъ, ламувал, таб ва мс. къачудай, кужумдай, фитӀиндай.
Azərbaycanca-ləzgicə lüğəti / uducu