xoşsifətli sözü azərbaycan dilində

1 sif. [fars. xoş və ər. sifət] 1. Gözəl, göyçək, xoşsima, qanışirin. Abbas uzunboylu, nazikbədən, ağbənizli, alagözlü, xoşsifət bir uşaq idi. S.S.Axundov. Mən geri çəkilib, bu xoşsifət qadına müdirin stoluna yaxın durmaq üçün yol verdim. T.Ş.Simurq. 2. məc. Gülərüzlü, xoşrəftar, nəvazişkar; xeyirxah, səmimi. Koroğlu baxdı ki, nalbənd çox xoşsifət bir kişidir. “Koroğlu”. Fərmanı sözün tam mənasında gülərüz və xoşsifət adlandırmaq olardı. Ə.Sadıq. Aslan bu xoşsifət adamları lap ilk gündən sevməyə başladı. S.Vəliyev.

1 bax: xoşsifət

2 XOŞSİFƏT(Lİ) (gözəl üzü olan adam) Beləliklə rəssam, Yavərin evində hörmətlə qarşılanan xoşsifət və xoşrəftar bir müsahibə çevrildi (M.İbrahimov); XOŞSİMA Maral gecə-gündüz pərvanə kimi bu xoşsima qocanın başına dolanırdı (A.Şaiq); XOŞSURƏT [Divanbəyi:] Oğlan, mənim sənə yazığım gəlir. Görünür ki, sən bir cavan xoşsurət oğlansan (M.F.Axundzadə); XOŞÜZLÜ Gecə boylu qadındır... ağrı çəkərək; Xoşüzlü bir uşaq kimi doğur səhəri... (S.Vurğun); XOŞRU

1 прил. см. xoşsifət

1 [fars. xoş və ər. sifət] прил. 1. хуш ччин авай, иер, гуьзел, гуьрчег, рикӀиз чими; 2. пер. ччина хъвер авай, ччин ачух, хушкъилихдин, хушрафтар.