* azərbaycan dilinin orfoqrafiya lüğətində mövcuddur
* Sözün müxtəlif mətnlərdə yazılışı.
Sözün tezliyi - sözün mətnlərdə hansı tezliklə rast gəlinmə göstəricisidir. Bu rəgəm 1 000 000 söz arasında sözün neçə dəfə meydana gəlməsini göstərir.
2002 | ••••• | 181.59 |
2003 | • | 7.09 |
2004 | • | 8.09 |
2005 | • | 2.70 |
2006 | • | 5.41 |
2007 | • | 6.55 |
2008 | • | 4.87 |
2009 | • | 8.00 |
2010 | • | 7.81 |
2011 | • | 10.81 |
2012 | • | 6.88 |
2013 | • | 9.04 |
2014 | • | 6.86 |
2015 | • | 2.89 |
2016 | • | 1.91 |
2017 | • | 2.93 |
2018 | • | 1.95 |
2019 | • | 4.45 |
2020 | • | 3.32 |
1 sif. [fars.] klas. Nazla, əda ilə yeriyən, nazlana-nazlana, sallana-sallana yeriyən. Sərvi-azad qədinlə mənə yeksan görünür; Nəyə sərgəştə olan baxsa xuraman görünür. Füzuli. Dilqəməm, qarşıma çıxdı xuraman; Bir şəbi-yeldadə bir mahi-taban. Aşıq Dilqəm. □ Xuraman olmaq – naz və əda ilə, nazlı-nazlı, sallana-sallana yerimək. Ey şaxi-gül, ol qaməti-mövzun həvəsindən; Çox sərv bu gülşəndə xuraman olacaqdır. Qövsi. 2. Sərvi-xuraman şəklində – klassik şeirdə gözəlin epitetlərindən biri. Lütf edibsən, məgər ey bad! Bu gündən böylə; Verəsən bir xəbər ol sərvi-xuramanımdan. Füzuli. Boyu yaraşıqlı, sərvi-xuraman; Əndamıdır ağ gül, sinəsi meydan. M.P.Vaqif.
Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti / xuraman1 [fars.] прил. клас. 1. наздалди, назлу-назлу, наз гуз-наз гуз, назани хьиз, чӀагана къекъведай; // xuraman olmaq наз гуз-наз гуз (назлу-назлу, назани хьиз) къекъуьн; 2. sərvi-xuraman назани (гуьзелдин эпитетрикай сад).
Azərbaycanca-ləzgicə lüğəti / xuramanf. bax xüraman.
Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında işlənən ərəb və fars sözləri lüğətinazlı yeriş; incə, vüqarlı.
Azərbaycan qadın adlarının izahlı lüğəti.