Xəbərçi sözü azərbaycan dilində

1 is. 1. Xəbər gətirən, müjdəçi. Bu əsnada xəbərçi gəlir, qeyrətkeş arvad mətanəti-qəlb ilə ondan təvəqqe edir ki, heç bir şeyi gizlətməyib, ona dürüst xəbər versin. F.Köçərli. 2. Xəbərçilik edən, xəbərçiliklə məşğul olan; çuğul, donosçu; adamsatan. Xəbərçi yalançı olar, yalançı xəbərçi. (Ata. sözü). Onun tərəfindən olun arxayın; Yoxdur kəndimizdə xəbərçi, xayın. H.K.Sanılı. [Qızıl Arslan Toğrula göndərdiyi məktubda] Rəiyyətinə o qədər adil və mehriban olmalısan ki, ətrafında casus, xəfiyyə və ya xəbərçilər saxlamağa ehtiyac qalmasın. M.S.Ordubadi.

1 carçı — çuğulçu — qeybətçi — dedi-qoduçu

2 1. XƏBƏRÇİ (xəbərçilik edən) [Qönçə Qəndaba:] Xəbərçinin biri, çəkil get! (B.Bayramov); AĞZIDAĞINIQ Heydər bəy: A kişi, bilmirəm hansı ağzıdağınıq naçalnikə məni nişan veribdir (M.F.Axundzadə); ÇUĞUL Gəzir könülləri söz yaza-yaza; Çuğul xəbər verir bunu knyaza (S.Vurğun); DONOSBAZ Qeyrətli donosbazlarımız işi bacararkən; Tənbəl, dəli şeytanları neylərdin, ilahi!? (M.Ə.Sabir); ADAMSATAN, ÇUĞULÇU. 2. xəbərçi bax müjdəçi

1 1. вестник, известитель; 2. сплетник, доносчик, ябедник;

2 сущ. 1. сплетник, сплетница 2. доносчик, доносчица, стукач, стукачка; ябедник, ябедница

1 i. gossiper, tale-teller, tale-bearer; informer; (məktəb jarqonu) sneak; telltale (tell-tale) d.d. stag

1 is. cancani//er m, -ère f ; potini//er m, - ère f ; trompette f du quartier

1 сущ. хабарчи (1. хабар гъидай, муштулух гудай кас; 2. хабарчивал ийидай, чугъулар ийидай, инсан маса гудай кас, чугъул).

1 muhbir