* azərbaycan dilinin orfoqrafiya lüğətində mövcuddur
* Sözün müxtəlif mətnlərdə yazılışı.
1 is. tar. 1. 1917-ci il inqilabından əvvəl: başlıca olaraq kənd yerlərində polis nəfəri vəzifəsi görən şəxs. Yüzbaşının yasavulları küçələri dolanırdılar və zərərdidələri yoxlamaqda idilər. C.Məmmədquluzadə. [Mirzə Kərim:] Naçalniklərə, pristavlara, yasavullara bel bağlamaq olmaz. Ə.Haqverdiyev. [Bəy:] Kişinin dalınca indi də köpək kimi iki yasavul gəzir. Mir Cəlal. // Qarovulçu, mühafizəçi, qoruqçu, keşikçi. [Hacı Qara:] Ta bu yasavulların bir neçəsinə toy tutulmasa, ölkə onların əlindən dincəlməz! M.F.Axundzadə. 2. Kazak ordusunda rotmistr və kapitan çininə uyğun olan zabit rütbəsi.
Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti / yasavul2 vaxtilə yolların qorunmasına baxan məmur; polis nəfəri; zabit rütbəsi (çavuş).
Azərbaycan kişi adlarının izahlı lüğəti / yasavul1 YASAVUL (tar., köhn.) Evə girən şəxs qlavanın yasavulu Qasıməli idi (C.Məmmədquluzadə); KOVXA Kovxalar, naiblər başlamış işə; Ölkəni salmışdı dərin təşvişə (A.Şaiq).
Azərbaycan dilinin sinonimlər lüğəti / yasavul2 I сущ. истор. 1. есаул (офицерский чин в казачьих войсках России до 1917, а также в Азербайджане, соответствующий чину пехотного капитана) 2. полицейский II прил. есаульский. Yasavul rütbəsi есаульский чин
Azərbaycanca-rusca lüğət / yasavul1 i. arx. esual (an official charge with the arrangement of the state processions)
Azərbaycanca-ingiliscə lüğət / yasavul1 сущ. ист. ясавул (1. 1917-йисан революциядилай вилик хуьруьн чкайра полициядин къуллугъ кьиле тухудай кас; // къаравул(чи), къурухчи; 2. есаул (виликди казакрикай ибарат кьушунда капитандив барабар офицер).
Azərbaycanca-ləzgicə lüğəti / yasavul