* azərbaycan dilinin orfoqrafiya lüğətində mövcuddur
* Sözün müxtəlif mətnlərdə yazılışı.
1 sif. Yurdu, evi, məskəni olmayan, evsiz-eşiksiz, ev-eşiyindən, yurdundan məhrum olmuş. Hələ də gəlib-gedənə əl açan yetim uşaqlar və yurdsuz arvadların əlindən tərpənmək mümkün deyildi. M.İbrahimov. // Vətənsiz. Vətən! Qoynunda bəslənmiş əməllər, arzular, şəksiz; Vətənsiz, yurdsuz insanlar yaşar aləmdə məsləksiz. S.Vurğun. Xatmurani səltənəti çöküb yerə; Bir əbədi yırtıcılar, bir də dedi; Mütilərdir tarix boyu yurdsuz qalan. M.Araz. // Sahibsiz, baxımsız, kimsəsiz; avara. [Firidun] bazar və küçələri doldurmuş yurdsuz uşaqlara, səfil-sərgərdan bir halda hər gələnə əl açan qadın və qızlara baxırdı… M.İbrahimov.
Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti / yurdsuz2 I прил. 1. бесприютный, бездомный Yurdsuz uşaqlar бездомные дети 2. безродный, неизвестного происхождения 3. без постоянного места жительства 4. беспризорный II сущ. бездомный человек; скиталец; yurdsuz qalmaq: 1. остаться без крова; 2. лишиться родины
Azərbaycanca-rusca lüğət / yurdsuz1 I. i. homeless man* II. s. homeless; ~ uşaqlar homeless children
Azərbaycanca-ingiliscə lüğət / yurdsuz1 is. sans abri m, f ; sans-logis m ; sans asile m, f, sans foyer m, f ; clochard m fam ; vagabond m ; personne f sans domicile fixe (SDF m, f) ; ~ uşaqlar enfants m pl abandonnés
Azərbaycanca-fransızca lüğət / yurdsuz1 прил. юрд авачир, кӀвал, кӀвал-югъ, ватан авачир; // килигдай кас авачир, сагьибсуз; авара.
Azərbaycanca-ləzgicə lüğəti / yurdsuz