* azərbaycan dilinin orfoqrafiya lüğətində mövcuddur
* Sözün müxtəlif mətnlərdə yazılışı.
1 sif. Zabitəsi olan, nizam və intizam tələb edən, çox ciddi və tələbkar olan, nüfuz və təsir gücünə malik olan. Zabitəli adam. Zabitəli müəllim. Zabitəli müdir. – Zərrintac xanım … dönüb zabitəli bir əda ilə Alagözü çağırdı. S.Rəhimov. Bəlkə, Həpir özünü zabitəli (z.) hiss etdirmək üçün qəzəblə gəlirdi? Mir Cəlal. Qız da nə isə başqa milis işçilərindən bir az seçilən bu zabitəli oğlana baxıb gülümsündü. H.Seyidbəyli.
Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti / zabitəli1 ZABİTƏLİ – YUMŞAQ Qız da nə isə başqa milis işçilərindən bir az seçilən bu zabitəli oğlana baxıb gülümsündü (H.Seyidbəyli); Bəndalı necə dili yumşaq, sözünü bilən qanacaqlı olmuşdu (Mir Cəlal).
Azərbaycan dilinin antonimlər lüğəti / zabitəli2 прил. 1. строгий, очень требовательный: 1) требующий неукоснительного и точного выполнения; взыскательный. Zabitəli adam строгий человек, zabitəli pedaqoq требовательный педагог 2) выражающий требовательность, взыскательный, властный. Zabitəli bir səslə строгим голосом, zabitəli bir əda ilə требовательным тоном 2. авторитетный (пользующийся авторитетом – о человеке)
Azərbaycanca-rusca lüğət / zabitəli1 s. authoritative; influential; strict, severe, austere; ascendant, ascendent, ~ adam an austere person; ~ müəllim a strict teacher; ~ tənqidçi a severe critic
Azərbaycanca-ingiliscə lüğət / zabitəli1 sif. sévère adj ; influent, -e ; autoritaire ; austère ; ~ adam homme m sévère ; personne f sévère ; ~ müəllim professeur m, f exigeant, -e
Azərbaycanca-fransızca lüğət / zabitəli1 прил. кӀевивалдай, къайда ва низам кӀевелай тӀалабдай, нуфуз ва эсер авунин гуж авай.
Azərbaycanca-ləzgicə lüğəti / zabitəli