* azərbaycan dilinin orfoqrafiya lüğətində mövcuddur
* Sözün müxtəlif mətnlərdə yazılışı.
Sözün tezliyi - sözün mətnlərdə hansı tezliklə rast gəlinmə göstəricisidir. Bu rəgəm 1 000 000 söz arasında sözün neçə dəfə meydana gəlməsini göstərir.
2003 | •••••••••••••••••••• | 1.97 |
2006 | ••• | 0.23 |
2008 | ••••••••••••• | 1.22 |
2009 | •• | 0.16 |
2011 | ••• | 0.26 |
2020 | •• | 0.13 |
1 sif. [fars.] klas. şair. Qızıl səpən, qızıl saçan. Tamaşana gəlsin, Rum ilə Misir; Zərəfşan tellərin dörd yana əsir. Aşıq Sərvinaz. Min də desə dürri-zərəfşandı bu! Dur qaçaq, oğlum, baş-ayaq qandı bu! M.Ə.Sabir. Neçin afaqi sarmaz şöleyi-hüsnizərəfşanı? H.Cavid.
Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti / zərəfşan1 Farsca zər (qızıl) və əfşan (şüa saçan) sözlərindən əmələ gəlib. “Qızıl saçan” (parlayan), “qızıla tutulmuş (bəzənmiş) “qızıl saçan” (parlayan) “ anlamında işlədilir. (Bəşir Əhmədov. Etimologiya lüğəti)
Azərbaycan dilinin etimologiya lüğəti / zərəfşan1 [fars.] прил. клас. шаир. къизил алахдай, къизил чукӀурдай.
Azərbaycanca-ləzgicə lüğəti / zərəfşanfars. zər – qızıl + əfşan (fəşan) – səpən, saçan Zərlə işlənmiş. (“Koroğlu” dastanının lüğəti) Yalvardım, yaxardım, başını basdım, Zərəfşan qalxana uzatdım dəstim, Çəkdim zülfüqarı, dördün də kəsdim, Ərəbistan qaldı mənə yurd, gidi! (“Həmzənin Qıratı aparmağı”) (Madenadaran əlyazması)
Azərbaycan dastanlarının leksikasıf. bax zərfəşan.
Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında işlənən ərəb və fars sözləri lüğətizər saçan, qızıl səpən; Günəş şüası paylayan.
Azərbaycan qadın adlarının izahlı lüğəti.