* azərbaycan dilinin orfoqrafiya lüğətində mövcuddur
* Sözün müxtəlif mətnlərdə yazılışı.
Sözün tezliyi - sözün mətnlərdə hansı tezliklə rast gəlinmə göstəricisidir. Bu rəgəm 1 000 000 söz arasında sözün neçə dəfə meydana gəlməsini göstərir.
2002 | ••••• | 3.43 |
2003 | ••• | 1.97 |
2004 | •••••• | 4.72 |
2005 | ••••••• | 5.40 |
2006 | •••••••• | 6.53 |
2007 | •• | 1.48 |
2008 | • | 0.73 |
2009 | ••••• | 4.16 |
2010 | ••••••••••• | 9.08 |
2011 | •••••• | 4.55 |
2012 | ••••••• | 5.51 |
2013 | ••••••••••• | 9.04 |
2014 | •••• | 2.75 |
2015 | •••••••••••••••••••• | 17.01 |
2016 | •• | 1.39 |
2017 | • | 0.65 |
2018 | • | 0.45 |
2019 | •• | 0.97 |
2020 | •• | 1.33 |
1 is. [ər.] Ziyarət edən, ziyarətə gələn və yaxud ziyarətdən qayıdan şəxs; ziyarətçi. Zəvvarın həmişə getmək ya gəlmək sədasını eşidən kimi Məhəmmədhəsən əminin gözündən yaş çeşmə kimi başlar axmağa. C.Məmmədquluzadə. Haşım yol ilə gedərkən iki nəfər nabələd adama rast gəldi. Bunların biri piyada zəvvar, biri də dərviş idi. B.Talıblı. Zəvvarlar karvanı Məkkə şəhərinə yaxınlaşır. Ə.Məmmədxanlı. // Poetik dildə, məc. mənada. Bulunmaz dünyada bənzərin bəlkə; Zəvvarın olmuşdur bir böyük ölkə. Ə.Cavad. Zəvvarın olmuşdur ay da, ulduz da; Göydəki mələk də, yerdəki qız da. S.Vurğun.
Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti / zəvvar1 Ərəbcə zaer (поломник) sözünün cəmidir. Güman olunur ki, Zaur sözü də bununla bağlıdır. (Bəşir Əhmədov. Etimologiya lüğəti)
Azərbaycan dilinin etimologiya lüğəti / zəvvar1 ZƏVVAR Zəvvar ziyarətdən qayıdan baş sübh namazına Araz qırağına düşmüşdü (S.Rəhimov); ZİYARƏTÇİ [Yanardağ:] Ey Hindistandan, İrandan, Çindən dünyanın bütün keçilməz, varılmaz bucaqlanndan gəlmiş müqəddəs odlara tapınan, pak, təmiz və təmiz vicdanlı ziyarətçilər (C.Cabbarlı).
Azərbaycan dilinin sinonimlər lüğəti / zəvvar2 сущ. паломник, паломница; пилигрим (богомолец, странствующий по святым местам)
Azərbaycanca-rusca lüğət / zəvvar1 [ər.] сущ. заввар; зиярат ийизвай, зияратдиз атанвай ва я зияратдай хквезвай кас.
Azərbaycanca-ləzgicə lüğəti / zəvvarə. «zair» c. t. 1) ziyarətə gedənlər və ya gələnlər dəstəsi; 2) ziyarətçi.
Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında işlənən ərəb və fars sözləri lüğəti