* azərbaycan dilinin orfoqrafiya lüğətində mövcuddur
* Sözün müxtəlif mətnlərdə yazılışı.
1 is. [fars.] 1. Tərlan, şahin. Ələsgər, torunu sən tərlana qur; Bəlkə tora düşən bir şahbaz ola. Aşıq Ələsgər. Qızılcadır soyuq bulaq yaylağı; Bərələri şahin, şahbaz oylağı. Aşıq Dilqəm. 2. məc. İgidliyi, qoçaqlığı, cəsarəti ilə fərqlənən adam haqqında. Çanaqqala, Sarıqamış; İgidləri şahbaz gördüm. “Koroğlu”. // məc. Xalq şerində məğrur gözələ işarə. Vaqifi atəşi-hicran öldürdü; Aman, verin o şahbaza bir xəbər. M.P.Vaqif. // Şairanə təşbehlərdə: gözəlin məğrur gözlərinə, baxışına işarə. O şahbaz gözlərini görəndə; Uçar mürğiruhum, durmaz bədəndə. Q.Zakir. O mələk simalım, şahbaz baxışlım; O dodağı ballım, ceyran yerişlim. S.Vurğun.
Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti / şahbaz3 f. 1) bax şahin; 2) m. məğrur (gözəl haqqında).
Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında işlənən ərəb və fars sözləri lüğəti / şahbaz1 Baz farsca “şahin” deməkdir. Şahbaz “şahinlərin şahini” (seçiləni) mənasını verir. Başının rəngi sarışın olan şahinə deyirlər, ağ şahinlər isə sadəcə olaraq şahin adlanır. (Bəşir Əhmədov. Etimologiya lüğəti)
Azərbaycan dilinin etimologiya lüğəti / şahbaz2 устар. I сущ. сокол: 1. белый сокол. Şahbaz oylağı место обитания соколов 2. перен. о мужчине, отличающемся удалью, отвагой, красотой. Şahbaz igidlər герои-соколы II прил. соколиный (такой, как у сокола); гордый, смелый, красивый (о глазах, взгляде и т.п.). Şahbaz gözlər соколиные очи, şahbaz baxışlı с соколиным взглядом
Azərbaycanca-rusca lüğət / şahbaz1 [fars.] сущ. 1. кард, тарлан, шагьин; 2. пер. шагьпаз, вичин кьегьалвилелди, игитвилелди, викӀегьвилелди фаркьлу тир кас; // тешпигьра: гзаф такабурлу гуьзелдиз, гуьзелдин катран хьтин вилериз (килигунриз) ишара.
Azərbaycanca-ləzgicə lüğəti / şahbaz