* Sözün müxtəlif mətnlərdə yazılışı.
1 is. [fars.] Zərdüşt dinində: şər allahı, şər və zülmət mənbəyi. // məc. Pis qüvvə, mənhus qüvvə, şər qüvvə. [Bəlli Əhməd:] Paşa, Koroğlunu heç əhrimənlər tuta bilmir. “Koroğlu”. Qoyma əğyar eyləsin kuyində cövlan, ey pəri; Əhrimənlər maliki-mülki-Süleyman olmasın! M.Ə.Sabir. Xeyr! Nə iblis var, nə də əhrimən; Əqlin övladıdır xeyir də, şər də. S.Vurğun.
Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti / əhrimən2 ƏHRƏMƏN, ƏHRİMƏN f. 1) zərdüştilərin şər allahı; 2) m. xəbis, şeytan (adam).
Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında işlənən ərəb və fars sözləri lüğəti / əhrimən1 [fars.] сущ. 1. Зардушт (Зороастр) динда; шердин аллагь, шердин ва зулматдин лишан; 2. пер. шер (пис) къуваяр.
Azərbaycanca-ləzgicə lüğəti / əhrimən